சிந்து சரஸ்வதி நாகரீகம் -3,800 வருட மகாபாரத காலத்து தேர்,வேத கால ஈமச்சடங்கு இடுகாடு போன்றவை கண்டறியபட்டுள்ளது.

இந்தியாவின் மிகப் பழங்கால இறந்தோர் புதைகுழி 3,800 ஆண்டுகள் பழமையானது உத்தரப் பிரதேசத்தில் கிடைத்துள்ளது

 உத்தரப் பிரதேசத்தின் சனோலியில் இந்தியாவின் மிகப் பெரிய இடுகாடு (நெக்ரோபோலிஸ்) - இப்போது வரை 126 உடல்கள் அடக்கம் கண்டுபிடிக்கப்பட்டவை -  இங்கே கிடைத்த தொல் பொருட்கள் கரிம சோதனை கார்பன் 14 சோதனைகள் மூலம் 3,800 ஆண்டுகள் பழமையானவை என்பதை உறுதிப்படுத்தியுள்ளன. விரிவான புதைகுழிகள், நிலத்தடி அறைகள், அலங்கரிக்கப்பட்ட கால் சவப்பெட்டிகள் மற்றும் உடல்களுடன் புதைக்கப்பட்ட தொட்டிகளில் அரிசி ஆகியவை அடங்கியுள்ளன, இந்த பிராந்தியத்தில் வசிக்கும் ஒரு பழங்குடி போர்வீரர் இனத்தைச் சேர்ந்தவர்கள் என்று இந்திய தொல்பொருள் ஆய்வு மையம் தெரிவித்துள்ளது.

Carbon dating tests have confirmed that India’s largest known necropolis in UP’s Sanauli — where 126 burials have been discovered until now — is 3,800 years old. The elaborate burials, which included underground chambers, decorated legged coffins and rice in pots buried with the bodies, belong to an indigenous warrior tribe which inhabited the region, according to the Archaeological Survey of India.

உத்தரப்பிரதேசத்தின் பாக்பத் மாவட்டத்தில் டெல்லியில் இருந்து 68 கி.மீ தூரத்தில் உள்ள சனாலியில் அகழ்வாராய்ச்சி 2005 ஆம் ஆண்டில் முதன்முதலில் தொடங்கி 2018 இல் மீண்டும் தொடங்கியது, குதிரைகள் கொண்ட ரதங்கள், அடக்கம், நான்கு கால் மர சவப்பெட்டிகள், மட்பாண்டங்கள், ஒரு செப்பு ஆண்டெனா வாள், போர் கவசங்கள் ஆகியவற்றைக் கண்டுபிடிப்பதற்கு வழி வகுத்தது.

Excavations in Sanauli, 68km from Delhi in UP’s Baghpat district, started first in 2005 and resumed in 2018, paving the way for discovery of horsedrawn chariots, burials, fourlegged wooden coffins, pottery, a copper antenna sword, war shields.

சனோலியில் அகழ்வாராய்ச்சிக்கு தலைமை தாங்கிய ஏ.எஸ்.ஐ(ASI) இணை இயக்குனர் எஸ் கே மஞ்சுல், டோஈ இடம் கார்பன் டேட்டிங் இப்போது அடக்கம் செய்யப்பட்டவை கிமு 1,900 க்கு முந்தையது என்பதை உறுதிப்படுத்தியுள்ளது என்று கூறினார்.

ASI joint director S K Manjul, who led the excavations at Sanauli, told TOI that carbon dating has now confirmed that the burials date back to 1,900 BC.

"2005 மற்றும் 2006 க்கு இடையில், 116 அடக்கம் கண்டுபிடிக்கப்பட்டன, மேலும் 10 கடந்த இரண்டு ஆண்டுகளில் கண்டுபிடிக்கப்பட்டன, இது இந்தியாவின் மிகப்பெரிய அறியப்பட்ட இடுகாட(நெக்ரோபோலியா)க மாறியது" என்று மஞ்சுல் கூறினார். புதைக்கப்பட்ட குழிகளில் கால்நடை சவப்பெட்டிகளும் முறையாக ஏற்பாடு செய்யப்பட்ட குவளைகள், கிண்ணங்கள் மற்றும் பானைகளும் இருந்தன.

“Between 2005 and 2006, 116 burials were found while 10 more were discovered in the last two years, making it India’s largest known necropoli,” Manjul said. The burial pits had legged coffins along with systematically arranged vases, bowls and pots.

அடக்கம் வேத சடங்குகள் மற்றும் இந்து நடைமுறைகளுக்கு ஒற்றுமையைக் கொண்டுள்ளது

Burials bear similarities to vedic rituals and Hindu practices

சவப்பெட்டிகளில் ஒன்று எட்டு மானுட உருவங்களுடன் அலங்கரிக்கப்பட்டது. லக்னோவில் உள்ள பீர்பல் சாஹ்னி இன்ஸ்டிடியூட் ஆப் பேலியோசைசன்ஸ் ஏ.எஸ்.ஐ.க்கு சமீபத்தில் சமர்ப்பித்த அறிக்கையில்,  தளத்திற்கு பொமு 3815 மற்றும் பொமு 3500 ஆகிய இரண்டு கார்பன் டேட்டிங் தேதிகள் உள்ளன என்று கூறியுள்ளது. இது மேலும் கூறியது, “கார்பன் டேட்டிங் இந்த தளத்தை இந்திய துணைக் கண்டத்தில் (ஸிச்) ஒரு போர்வீரர் பழங்குடியினரின் ஆரம்பகால வரலாற்றாக குறிக்கிறது.”

One of the coffins was decorated with eight anthropomorphic figures. A recent report submitted by the Birbal Sahni Institute of Paleosciences in Lucknow to the ASI had said that there are two C-14 (carbon dating) dates — 3815 and 3500, with a margin of error of 130 years — for the Sanauli site. It added, “Carbon dating marks this site as an earliest history of a warrior tribe in the Indian subcontinent (sic).”

புனேவின் டெக்கான் கல்லூரி மற்றும் ஹைதராபாத்தில் உள்ள ஒரு ஆய்வகம் ஆகியவை மனித எச்சங்களை டி.என்.ஏ பரிசோதனைகளை மேற்கொண்டபோது, ​​மாதிரிகள் லக்னோ நிறுவனத்திற்கும் அனுப்பப்பட்டன. ட்ரோன்கள் மற்றும் மேக்னடோமீட்டர்களும் பயன்படுத்தப்பட்டபோது, ​​புகைப்படவியல் மற்றும் தரை ஊடுருவி ரேடார் கணக்கெடுப்பு போன்ற அறிவியல் நுட்பங்கள் பயன்படுத்தப்பட்டன. அடக்கம் வேத சடங்குகளுக்கு ஒற்றுமையைக் கொண்டுள்ளது என்று அதிகாரிகள் தெரிவித்தனர். "இந்து மதத்தில் நாம் கடைபிடிப்பதைப் போன்ற உடல்களை சுத்திகரிக்க பரிந்துரைக்கும் உடல்களில் காணப்படும் துணிகளின் பதிவுகள் என்னவென்றால்," மஞ்சுல் கூறினார்.

While the Deccan College, Pune, and a lab in Hyderabad conducted DNA tests of the human remains, samples were also sent to the Lucknow institute. Scientific techniques such as photogrammetry and ground penetrating radar survey were used while drones and magnetometers were also deployed. The burials bear similarity to vedic rituals, said officials. “What’s startling is the impressions of cloth found on bodies that suggests purification of bodies similar to what we practice in Hindu religion,” said Manjul.

அந்த இடத்தில் காணப்படும் 3 தேர்கள் (ரதங்கள்) “சிறிய நுகத்துடன் நீண்ட கம்பத்தால் இணைக்கப்பட்ட ஒரு நிலையான அச்சு உள்ளது” என்றும் அவை ஒரு ஜோடி விலங்குகளால் இயக்கப்படுகின்றன என்றும் இணை இயக்குனர் கூறினார். “ரதங்களின் அளவும் வடிவமும் அவை குதிரைகளால் இழுக்கப்பட்டதைக் குறிக்கின்றன. அச்சு, சேஸ் மற்றும் சக்கரங்கள் சமகால ரதங்களுடன் ஒற்றுமையைக் காட்டுகின்றன, ”என்றார். 2005 ஆம் ஆண்டில் அகழ்வாராய்ச்சிகளை மேற்பார்வையிட்ட வரலாற்றாசிரியர் பி ஆர் மணி, இந்த இடத்தை "கங்கா யமுனா தோவாப் மற்றும் சிந்து சமவெளி கலாச்சாரங்களின் ஒரு கால நடைமுறைகளின் தொடர்பு" என்று பார்க்க வேண்டும் என்று கூறினார்.

The joint director said that 3 chariots found at the site “have a fixed axle linked by a long pole to the small yoke” and were run by a pair of animals. “The size and shape of the chariots indicate they were pulled by horses. The axle, chassis and wheels show similarities to contemporary chariots,” he said. Historian B R Mani, who oversaw excavations in 2005, said that the site should be looked at “as an interaction of a period of practices of Ganga Yamuna Doab and Indus Valley cultures.”