திருக்குறளுள் -வீடுபேறு (மோட்சம்)

திருக்குறள் அறம், பொருள், காமம் என்னும் முப்பால் பிரிவைக் கொண்டதாயினும், பழைய உரையாசிரியர்களும் தமிழர் மெய்யியல் மரபில் வள்ளுவர் வீடுபேறைக் கூறி உள்ளார் எனத் தெளிவாய் காட்டுகின்றனர்

 இதைப் பரிதிப்பெருமாளும் பரிமேலழகரும் செய்வதற்கு முன்னரே மணக்குடவர் செய்துள்ளார். அவரது உரையில்,

புருடார்த்தமாகிய தன்மார்த்த காம மோட்சங்களுள் முதன் மூன்றனையும் வழுவாதொழுகவே மோட்சம் எய்தலான், அதற்கு வேறு வகுத்துக் கூற வேண்டுவது இன்மையின், அஃது ஒழித்துத் தன்மார்த்த காமப் பகுதிகளை அறத்துப்பால், பொருட்பால், காமத்துப்பால் என்று பெயர் கூறுவார்...

என்று மணக்குடவர் விளக்குகிறார்.

அதுபோலவே பழைய உரையாசிரியர் பரிப்பெருமாளும் கூறுகின்றார்:

உலகத்து மக்கட்கு உறுதி பயத்தல் காரணமாகப் பல வகைப்பட்ட சமய நூல்கள் எல்லாவற்றுள்ளும் துணிந்துரைத்த அறம் பொருள் இன்பம் வீடு நான்கினையும் அருங்கினமுகத்து உணர்த்துவான் எடுத்துக் கொண்டார்; அவற்றுள் வீடாவது அறஞ்செய்தாரது பயனாதலின் அவ்வீடு பேற்றை அறத்தினுள் அடக்கி அறத்துப்பால், பொருட்பால், காமத்துப்பால் என்றார்.

 பரிமேலழகர் 

இந்திரன் முதலிய இறையவர் பதங்களும், அந்தம் இல் இன்பத்து அழிவில் வீடும் நெறியறிந்து எய்துதற்குரிய மாந்தர்க்கு உறுதி என உயர்ந்தோரால் எடுக்கப்பட்ட பொருள் நான்கு. அவை, அறம், பொருள், இன்பம், வீடு என்பன. அவற்றுள் வீடு என்பது சிந்தையும் மொழியும் செல்லா நிலைமைத்து ஆதலில், துறவறமாகிய காரண வகையாற் கூறப்படுவது அல்லது இலக்கண வகையாற் கூறப்படாமையின் நூற்களாற் கூறப்படுவன ஏனை மூன்றுமேயாம்.

தேவாரம் ஞானசம்பந்தர்
அழிந்த சிந்தை அந்தணாளர்க்கு அறம் பொருள் இன்பம் வீடு
  மொழிந்த வாயான் முக்கண் ஆதி மேயது முதுகுன்றே - 575/3,4

                                          தேவாரம் அப்பர்

 அரித்தானை ஆல் அதன் கீழ் இருந்து நால்வர்க்கு
அறம் பொருள் வீடு இன்பம் ஆறு அங்கம் வேதம் -   2747/3

                                               நாலாயிர திவ்வியப் பிரபந்தம்
 மன்னும் அறம் பொருள் இன்பம் வீடு என்று உலகில் - நாலாயி:2716/1
                                               ஔவையார், தனிப்பாடல் திரட்டு பா. 64
 அறம் பொருள் இன்பம் வீடு என்பன பற்றி ஔவைப் பிராட்டியார் ஒரு வெண்பாவில் விளக்கியுள்ளமை அறிந்து இன்புறத் தக்கது.
            
ஈதல் அறம் தீவினைவிட்டு ஈட்டல்பொருள் எஞ்ஞான்றும்
காதல் இருவர் கருத்து ஒருமித்து - ஆதரவு
பட்டதே இன்பம் பரனை நினைந்து இம்மூன்றும்
விட்டதே பேரின்ப வீடு.                        -ஔவையார், தனிப்பாடல் திரட்டு பா. 64


ஈதல் அறம் = மற்றவர்களுக்கு தருவது அறம்
தீவினைவிட்டு ஈட்டல்பொருள்  = தீய வழிகளை தவிர்த்து, நல்ல வழியில் உழைத்து சேர்ப்பது பொருள்
எஞ்ஞான்றும் = எப்போதும்
காதல் இருவர்  = காதலர் இருவர் (கணவன் மனைவி என்று சொல்லவில்லை)
கருத்து ஒருமித்து = ஒத்த கருத்துடன் (சண்டை போடாமல், வேண்டா வெறுப்பாகச் செய்யாமல்)
ஆதரவு  பட்டதே இன்பம் = ஒருவருக்கு ஒருவர் துணையாக இருந்து ஆதரவு தருவதே இன்பம்
பரனை நினைந்து = இறைவனை நினைத்து
இம்மூன்றும் = இந்த மூன்றையும் (பேரின்பம் அடைய வேண்டும் என்ற எண்ணத்தையும் சேர்த்து)
விட்டதே பேரின்ப வீடு. - = விடுவதே பெரிய இன்பம், வீடு பேறு

தான் பெற்ற கல்வியினால் அறச் செயல்கள் செய்ய வேண்டும் வீடுபேறு அடையவே.

வீழ்நாள் படாஅமை நன்றாற்றின் அஃதொருவன்
வாழ்நாள் வழியடைக்கும் கல்.               குறள் 38:  (அறன்வலியுறுத்தல்)
ஒருவன் அறம் செய்ய தவறிய நாள் இல்லை என அறம் செய்தால், அந்த அறச் செயல்களே அவன் திரும்பப் பிறக்கும் வழியை அடைக்கும் கல் ஆகும்
மனித வாழ்க்கை என்பது மிகவும் குறுகியது, நாம் இங்கே பிறந்து பிறந்து இறக்கிறோம்

உறங்குவது போலும் சாக்காடு உறங்கி
விழிப்பது போலும் பிறப்பு -                          குறள் 349

பிறவிப் பெருங்கடல் நீந்துவர் நீந்தார்
இறைவன் அடிசேரா தார்.                             குறள் 10 -கடவுள் வாழ்த்து

மீண்டும் மீண்டும் பிறந்து வாழும் பிறவியாகிய பெரிய கடலைக் கடக்க உலகினைப் படைத்த தெய்வத்தின்  திருவடியைப் பற்றிக் கொண்டு பின்பற்றினால் மட்டுமே, மற்றவரால் இயலாது.
வீடுபேறு எனும் மோக்ஷம், பிறவியில்லா நிலையை அடைதலே திருக்குறளின் அடிப்படை.

கற்றீண்டு மெய்ப்பொருள் கண்டார் தலைப்படுவர்
        மற்றீண்டு வாரா நெறி.  356.                       மெய்யுணர்தல்


கற்க வேண்டிய முறையான நூல்களைக் வற்றைக் கற்று  மெய்ப்பொருளை இவ்வுலகில் உணர்ந்தவர்கள் மீண்டும் மீண்டும் பிறக்காமல் இருக்கும் வழியில் செயல்படுவர்.

மயிலாப்பூர் கபாலீசுவரர் கோயில் முன்பு கடற்கரையில் (சாந்தோம் சர்ச்) இருந்தது.

மயிலாப்பூர் கபாலீசுவரர் கோயில் முன்பு கடற்கரையில் (சாந்தோம் சர்ச்) இருந்தது.

 

தொல்பொருள் ஆராய்ச்சியாளர்கள் சாந்தோமில் கண்டெடுத்த புதைபொருள்களிலிருந்து பழைய கோயில்  சாந்தோம் கடற்கரை என எண்ண வேண்டியிருக்கிறது. பழைய கபாலிசுவரர் கோயிலலின் இடிபாடுகள் இப்போதுள்ள கோயிலுக்குச் சிறிது தொலைவில் கிழக்கு திசையில் சாந்தோம் கடற்கரையருகே கண்டு எடுக்கப்பட்டதேஇதற்குக் காரணமாகும்.

1923இல் தொல்பொருள் ஆய்வுத் துறையினர் சாந்தோம் கதிட்ரலில் நிகழ்த்திய அகழ்வாராய்ச்சிகளால் கல்வெட்டுகளும், தூண்களும், சிலைகளும் கண்டெடுக்கப்பட்டன. கல்வெட்டுகள் சிவன் கோயிலைக் குறிக்கின்றன. கற்றூண்களிலும் கல்வெட்டுகள் காணப்பெறுகின்றன.

மயிலோடு கூடிய முருகர் சிலையும் கண்டெடுக்கப்பட்டது.

1921இல் மறைத்திரு ஹோஸ்டன், சாந்தோம் கதிட்ரலில் கண்டெடுத்த வடமொழிக் கல்வெட்டு “கருவறை உட்பட எல்லாக் கட்டிடங்களும் மயிலாப்பூரிலுள்ள புகழ்பெற்ற சிவனுக்கும் பார்வதிக்கும் உரியவையாகும்” என்று குறிப்பிடுபகிறது.

மற்றொரு தானக் கல்வெட்டில், “திருமயிலாப்பில் பூம்பாவை” என்று குறிப்பிடுப்படுவதாலும், பழைய கபாலிசுவரர் கோயில் கடற்கரையருகே இருந்திருக்க வேண்டும் .

இந்திய மக்கள் தொகைக் கணக்கெடுப்புத்துறை வெளியிட்டசென்னை மாநிலக் கோயில்கள் (Temples of Madas State) என்னும் நூலில் காணப்படும் கருத்துக்கள் :-“கி.பி. 16ஆம் நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில் சாந்தோம் கடற்கரையிலிருந்த கோயில் போர்த்துக்கீசியர்களால் அழிக்கப் பட்டிருக்க வேண்டும் என்று கூறுகிறது. இந்நூல் கூறும் புதிய செய்தி,இப்போதுள்ள கபாலிசுவரர் கோயிலும் குளமும் முந்நூறு ஆண்டுகளுக்கு முன், மயிலை நாட்டு முத்தையப்ப முதலியாராலும் அவருடைய வாரிசுகளிலாலும் கட்டப்பட்டது என்பதேயாகும்.” Census of India-1961; Temples of Madras State, 1 Chingleput District and Madras City, P.204

போர்த்துக்கீசியர்கள் இந்துக் கோயில்களை அழித்த செய்தியைக் கேள்விப்பட்டு இராமராயர் கி.பி. 1558இல், சாந்தோம் மீது படை எடுத்துப் போர்த்துக்கீசியரைப் பணிய வைத்துப் பின்னர்ப் பழுதுபட்ட கோயில்களைப் பழுதுபார்க்க ஆணையில்ட்ட செய்தியாலும் பழைய கபாலிசுவரர் கோயில் போர்த்துக்கீசியர்களால் . S.Kalyanasundaram- A Short History of Mylapore page-8) அழிக்கப் பட்டது 
பழைய கபாலிசுவரர் கோயில், கடற்கரையருகே இருந்ததென்பதையும், கி.பி. பதினைந்தாம் நூற்றாண்டின் இறுதியில் போர்த்துக்கீசியரால் அழிக்கப் பட்டதென்பதையும், கி.பி. பதினாறாம் நுற்றாண்டில் இப்போதுள்ள இடத்தில் புதிய கோயில், மயிலை நாட்டு நயினியப்ப முத்தையப்ப முதலியார் மகன் முதலியாரால் கட்டப் பெற்றது.

போர்ச்சுகீசியர் கிறிஸ்துவ புராண நாயகன் இயேசுவின் சீடர்களில் ஒருவர் எனப்படும் தாமஸ் என்பவர் இந்தியா வந்த்தாகவும் கல்லறை இது என கதை கட்டி முன் கபாலிஸ்வரர் கோயில் இருந்த இடத்தில் சாந்தோம் சர்ச் எனக் கட்டியுள்ளது. பழைய கபாலிசுவரர் கோயில், சாந்தோம்  கடற்கரையருகே இருந்தது.

உதவியவை- http://www.shaivam.org

கடற்கரையில் மயிலாப்பூர்
இவர்களில், அப்பர் சுவாமிகள் இத்தலத்திற்கு தனிப் பதிகம் பாடவில்லை எனினும், வேறு இரு திருப்பதிகங்களில் மயிலாப்பில் எனக் குறிப்பிடுகிறார்.
அதன் பின், அருணகிரிநாதர் இத்தலத்திற்கு, 10 திருப்புகழ்கள் பாடியுள்ளார். இவர் காலம் வரை, கடற்கரையோரம் தான் மயிலாப்பூர் கோவில் இருந்தது. இன்றைய சாந்தோம் பகுதியில், இக்கோவில் இருந்தது என்பதற்கான ஆதாரங்கள் பல உண்டு.

மேலேயுள்ளது, 12ம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்த விக்கிரமசோழனின் கல்வெட்டாகும். இரவில் நடராஜருக்கு விளக்கெரிக்க வரியிலா நிலமான்னியம் கொடுக்கப்பட்டதை இக்கல்வெட்டு கூறுகிறது.  இது சர்ச்சின் வராண்டாவில் கிடந்தது. பிறகு தொல்துறைத்துறையினர் கண்டுபிடிதார்களாம். உண்மையில் ஹூஸ்டன் இதனைப் பார்த்து பிற்காகத்தில் தமக்கு சாதகமாக இருக்குமே என்று பக்கங்களை சிதைத்து விட்டான். அப்பொழுதே “மெயிலில்” இந்த ஆளுடைய “அத்தாட்சிகளை அழிப்புத்தன்மையினை” எடுத்துக் காட்டி எழுதப்பட்டது. அத்ற்கும் இந்த ஆள் காட்டமாக பதில் சொல்லியுள்ளான்.

புதிய கோவிலில் கல்வெட்டுகள்
கடந்த 1672க்கு முன்பாக, இப்போதைய இடத்தில் இன்றைய கோவில் கட்டப்பட்டது. இடிக்கப்பட்ட கோவில்களின் கற்கள் புதிய கோவில் மற்றும் சர்ச் கட்டப் பயன்படுத்தப்பட்டதாக, வரலாற்று ஆய்வாளர்கள் தெரிவிக்கின்றனர்.

இதை உறுதிப்படுத்தும் விதத்தில், இன்றும் பழைய கபாலீசுவரக் கோவில் கல்வெட்டுகள், பல இடங்களில் சிதறிக் கிடக்கின்றன. மயிலாப்பூர் கபாலீசுவரர் கோவிலில், சுவாமி, அம்மன், சிங்காரவேலர் கருவறை சுவர்களில் ஒரு கல்வெட்டு கூட கிடையாது.

கற்பகாம்பாள் கோவில் பிரகாரச் சுற்றுச்சுவரின் உள் மற்றும் வெளிப்புறச் சுவர்களில், 20க்கும் மேற்பட்ட பழமையான கல்வெட்டுகள் தாறுமாறாக அடுக்கப்பட்டுள்ளன.

அதேபோல், கபாலீசுவரர் கருவறையின் மேற்குச் சுவரின் உள் மற்றும் வெளிப்பக்கமும், கருவறை வாயில் நிலை இடதுபுறக் கல்லிலும், மேற்கு கோபுரத்தின் தரையிலும் சில கல்வெட்டுகள் உள்ளன.

துறைமுக நகர்
இவை தவிர, திருவொற்றியூர் ஆதிபுரீஸ்வரர், திருவல்லிக்கேணி பார்த்தசாரதி கோவில், மயிலை விருபாட்சீசுவரர் கோவில், பொன்னேரிக்கு அருகில் உள்ள காட்டூரில் கிடைத்த கல்வெட்டு ஆகியவற்றில், மயிலாப்பூர் பெயர் குறிக்கப்பட்டுள்ளது.

இவற்றில், சில கல்வெட்டுகளில் கடல் வணிகம் செய்யும் நானாதேசிகள் மற்றும் அஞ்சுவண்ணம் வணிகர்களை பற்றியும் குறிப்பு உள்ளது. இதில் இருந்து தொன்மையாகவே, மயிலாப்பூர் துறைமுக நகராக இருந்தது தெரிய வருகிறது.

பூம்பாவையின் பெயர்
திருப்பூம்பாவை என, சிவநேச செட்டியாரின் மகளும், சம்பந்தரால் மீண்டும் உயிர்ப்பிக்கப் பெற்றவருமான பூம்பாவையின் பெயர், திருவல்லிக்கேணி பார்த்தசாரதி கோவில் குளத்துப் படிக்கட்டு ஒன்றில் உள்ள கல்வெட்டிலும், பரங்கி மலை தூய அப்போஸ்தல மாடத்தின் உணவருந்தும் அறையின் பக்கத்திலுள்ள மாடிப்படியில் உள்ள ஒரு கல்வெட்டிலும், விருபாட்சீசுவர் கோவில் கருவறையின் தென்புறச் சுவரில் உள்ள ஒரு கல்வெட்டிலும் குறிக்கப்பட்டு, மயிலையில் உள்ள அவரது சன்னிதியில் பூஜைகள் நடத்துவதற்கு செலவுக்கு ஏற்பாடு செய்யப்பட்டிருந்தது பற்றியும் தெரிவிக்கப்பட்டுள்ளது.

 சர்ச்சில் கிடைத்த இன்னொரு தமிழ் கல்வெட்டு. இதுவும் இறையிலியைக் குறிக்கிறது. ஆனால், சிதைந்த நிலையில் காணப்பட்டது.

 12ம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்த சமஸ்கிருத மொழி கல்வெட்டு, சர்ச்சின் மேற்குப் பகுதியில் கிடந்தது / கிடைததது.

12ம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்த இக்கல்வெட்டு, சாந்தோம் செமினரியின் பிரதானக் கதவிற்கு செல்லும் கடைசி படிகட்டின் வலதுபுறத்தில் காணப்பட்ட கல்வெட்டு. இப்பொழுது சாந்தோம் உயர்நிலைப் பள்ளி வளாகத்தில் இருப்பதாகக் கூறுகிறார்கள் ()அதாவது இருந்தது, பிறகு காணவில்லை. இதிலிருந்து, பழைய கபாலீசுவரக் கோவில் ஒரு பெரிய வளகத்தில் இருந்திருக்கிறது என்று தெரிகிறது. மிலேச்சர்கள் / போர்ச்சுகீசியர் அதனை ஆக்கிரமித்துக் கொண்டு இடித்து, உடைக்க ஆரம்பித்த போது, கிடைத்தப் பகுதிகளை, குறிப்பாக விக்கிரங்களை எடுத்து வந்து கோவிலைக் கட்டிக் கொண்டனர்.

(படங்களும் அவற்றின் அடிக்குறிப்புகளும் http://thomasmyth.wordpress.com/2012/04/06/original-kapaleswarar-temple-inscriptions-found-disappeared-mutilated/ என்ற இணையதளத்தில் இருந்து இங்கு சேர்க்கப்பட்டன)

இத்தகவல்கள் அனைத்தும் சென்னை மாநகர் கல்வெட்டுகள் தொகுப்பிலும், மத்திய அரசின் தொல்லியல் துறை வெளியிட்ட கல்வெட்டுகள் தொகுப்பிலும் உள்ளன.

இதில் குறிப்பிடத்தக்கது, எந்த கல்வெட்டும் முழுமையாக கிடைக்கவில்லை என்பது தான். பல கல்வெட்டுகளில் பெரும்பகுதி சிதைந்து போயுள்ளன. எனினும், இக்கல்வெட்டுகள் மூலம், 12, 13ம் நூற்றாண்டுகளில் பலர் மயிலை கபாலீசுவரர் கோவிலுக்கு பல தானங்கள் அளித்துள்ளனர் என்பதை மட்டும் தெரிந்து கொள்ள முடிகிறது.

படிக்கட்டுகளில் கல்வெட்டுகள்

ஒரே ஒரு கல்வெட்டில் மட்டும், திருக்கபாலீசுரமுடைய நாயனார் என, கபாலீசுவரர் குறிப்பிடப்படுகிறார். பிற கல்வெட்டுகளில், திருவான்மியூர், திரிசூலம் போன்ற கோவில்களுக்கு அளிக்கப்பட்ட கொடைகள் பற்றிய குறிப்புகள் உள்ளன.

கடந்த, 1910ல் துவக்கப்பட்டு, 1925 வரை நடந்த தெப்பக் குள படிக்கட்டு திருப்பணியில் ஈடுபட்டோர், தங்கள் பெயர்களை முறையாக கல்லில் செதுக்கி, குளக்கரையில் பதித்தும் வைத்துள்ளனர். இன்றும், அந்த கல்வெட்டுகளை குளக்கரையில் காணலாம்.

திருமயிலைத் திருத்தலம்- இலக்கிய, வரலாற்றுப் பார்வை, பேராசிரியர்.Dr.சு.ராஜசேகரன்.,1989,

திருக்குறளில் பிறப்பு

எழுபிறப்பு: மனிதன் மீண்டும் பிறந்து எழுந்து வாழ்வதே மிகப்பெறும் துன்பமாகும்

உறங்குவது போலுஞ் சாக்காடு உறங்கி 

விழிப்பது போலும் பிறப்பு.                                  குறள் 339:                                                     மரணம் எனப்படுவது ஒருவனுக்குஉறக்கம் வருதலைப் போன்றது, பிறப்பு எனப்படுவது உறக்கம் நீங்கி விழித்துக் கொள்வதைப் போன்றது.

வீழ்நாள் படாஅமை நன்றாற்றின் அஃதொருவன் 

வாழ்நாள் வழியடைக்கும் கல்.                                     குறள் 38:                                                            வீணாகும் நாளே இல்லை என எல்லா நாளும் ஒருவன் செய்வான் ஆயின், அது அவன் மீண்டும் மீண்டும் பிறக்கும் வழியை அடைக்கும் கல் ஆகும்.

பிறப்பென்னும் பேதைமை நீங்கச் சிறப்பென்னும் 

செம்பொருள் காண்பது அறிவு.                             குறள் 358:                                            பிறவித்துன்பத்திற்கு காரணமான அறியாமை நீங்குமாறு முக்தி எனும் சிறந்த நிலைக்குக் காரணமான செம் பொருளைக் காண்பதே மெய்யுணர்வு.

கற்றீண்டு மெய்ப்பொருள் கண்டார் தலைப்படுவர் 

மற்றீண்டு வாரா நெறி.                                                       குறள் 356:                                                                 கற்க வேண்டிய வற்றைக் கற்று இங்கு மெய்ப் பொருளை உணர்ந்தவர், திரும்பவும் பிறக்காமல் இருக்கும் வழியை அடைவர்.

அவாஎன்ப எல்லா உயிர்க்கும் எஞ்ஞான்றும்

தவாஅப் பிறப்பீனும் வித்து.                                         குறள் 361:   

எல்லா உயிர்களுக்கும் எக்காலத்திலும் ஒழியாமல் வருகின்ற   மீண்டும்    மீண்டும் பிறக்கும் பிறவித்துன்பத்தை உண்டாக்கும் வித்து ஆசை.

                                                                                                                      வேண்டுங்கால் வேண்டும் பிறவாமை மற்றது                                                         வேண்டாமை வேண்ட வரும்.                                                குறள் 362                    ஒருவன் ஒன்றை விரும்புவதனால் மீண்டும் மீண்டும் பிறக்கும்படி இல்லாது  பிறவா நிலைமையை விரும்ப வேண்டும், அது  ஆசை அற்ற நிலையை விரும்பினால் உண்டாகும்.

ஆரா இயற்கை அவாநீப்பின் அந்நிலையே

பேரா இயற்கை தரும்.                                                  குறள் 370:                                                                               ஒரு காலமும் முடிவு பெறாத குணத்தை உடைய ஆ‌சையை விட்டுவிட்டால், அதுவே ஒருவனுக்கு பிறவா நிலையில் வாழும் இயல்பைக் கொடுக்கும்.

ஓர்த்துள்ளம் உள்ளது உணரின் ஒருதலையாப்

பேர்த்துள்ள வேண்டா பிறப்பு.                                     குறள் 357:                                       ஒருவனுடைய உள்ளம் உண்மைப் பொருளை ஆராய்ந்து உறுதியாக உணர்ந்தால், அவனுக்கு மீண்டும் பிறப்பு உள்ள தென எண்ண வேண்டா.

திருக்குறள் அறம், பொருள், காமம் என்னும் முப்பால் பிரிவைக் கொண்டதாயினும், அப்பால்களுக்குள் நான்காவது பாலாக "வீடு" என்பதைக் காணும் முயற்சி பழைய உரையாசிரியர்களிடம் தெரிகிறது. இதைப் பரிதிப்பெருமாளும் பரிமேலழகரும் செய்வதற்கு முன்னரே மணக்குடவர் செய்துள்ளார். அவரது உரையில்,

புருடார்த்தமாகிய தன்மார்த்த காம மோட்சங்களுள் முதன் மூன்றனையும் வழுவாதொழுகவே மோட்சம் எய்தலான், அதற்கு வேறு வகுத்துக் கூற வேண்டுவது இன்மையின், அஃது ஒழித்துத் தன்மார்த்த காமப் பகுதிகளை அறத்துப்பால், பொருட்பால், காமத்துப்பால் என்று பெயர் கூறுவார்...

என்று மணக்குடவர் விளக்குகிறார்.

அதுபோலவே பழைய உரையாசிரியர் பரிப்பெருமாளும் கூறுகின்றார்:

உலகத்து மக்கட்கு உறுதி பயத்தல் காரணமாகப் பல வகைப்பட்ட சமய நூல்கள் எல்லாவற்றுள்ளும் துணிந்துரைத்த அறம் பொருள் இன்பம் வீடு நான்கினையும் அருங்கினமுகத்து உணர்த்துவான் எடுத்துக் கொண்டார்; அவற்றுள் வீடாவது அறஞ்செய்தாரது பயனாதலின் அவ்வீடு பேற்றை அறத்தினுள் அடக்கி அறத்துப்பால், பொருட்பால், காமத்துப்பால் என்றார்.

பிற (18)

அற ஆழி அந்தணன் தாள் சேர்ந்தார்க்கு அல்லால்

  பிற ஆழி நீந்தல் அரிது - குறள் 1:8

மனத்து-கண் மாசு இலன் ஆதல் அனைத்து அறன்

  ஆகுல நீர பிற - குறள் 4:4

பெறுமவற்றுள் யாம் அறிவது இல்லை அறிவு அறிந்த

  மக்கள் பேறு அல்ல பிற - குறள் 7:1

பணிவு உடையன் இன் சொலன் ஆதல் ஒருவற்கு

  அணி அல்ல மற்று பிற - குறள் 10:5

புத்தேள் உலகத்தும் ஈண்டும் பெறல் அரிதே

  ஒப்புரவின் நல்ல பிற - குறள் 22:3

பொய்யாமை பொய்யாமை ஆற்றின் அறம் பிற

  செய்யாமை செய்யாமை நன்று - குறள் 30:7

யாம் மெய்யா கண்டவற்றுள் இல்லை எனைத்து ஒன்றும்

  வாய்மையின் நல்ல பிற - குறள் 30:10

செல்லா இடத்து சினம் தீது செல் இடத்தும்

  இல் அதனின் தீய பிற - குறள் 31:2

நகையும் உவகையும் கொல்லும் சினத்தில் தீய

  பகையும் உளவோ பிற - குறள் 31:4

அறவினை யாது எனின் கொல்லாமை கோறல்

  பிற வினை எல்லாம் தரும் - குறள் 33:1

நெடும் புனலுள் வெல்லும் முதலை அடும் புனலின்

  நீங்கின் அதனை பிற - குறள் 50:5

வினை திட்பம் என்பது ஒருவன் மன திட்பம்

  மற்றைய எல்லாம் பிற - குறள் 67:1

நுண்ணியம் என்பார் அளக்கும் கோல் காணும்-கால்

  கண் அல்லது இல்லை பிற - குறள் 71:10

அற வினையும் ஆன்ற பொருளும் பிற வினையும்

  பெண் ஏவல் செய்வார்-கண் இல் - குறள் 91:9

நிறை நெஞ்சம் இல்லவர் தோய்வர் பிற நெஞ்சில்

  பேணி புணர்பவர் தோள் - குறள் 92:7

குண நலம் சான்றோர் நலனே பிற நலம்

  எ நலத்து உள்ளதூஉம் அன்று - குறள் 99:2

கருமத்தான் நாணுதல் நாணு திரு_நுதல்

  நல்லவர் நாணு பிற - குறள் 102:1

நயந்தவர்க்கு நல்காமை நேர்ந்தேன் பசந்த என்

  பண்பு யார்க்கு உரைக்க பிற - குறள் 119:1

 பிற-மன் (1)

பிணிக்கு மருந்து பிற-மன் அணி_இழை

  தன் நோய்க்கு தானே மருந்து - குறள் 111:2

 பிறக்கும் (1)

இற்பிறந்தோர்-கண்ணேயும் இன்மை இளி வந்த

  சொல் பிறக்கும் சோர்வு தரும் - குறள் 105:4

  

 பிறங்கா (1)

எழு பிறப்பும் தீயவை தீண்டா பழி பிறங்கா

  பண்பு உடை மக்கள் பெறின் - குறள் 7:2

  பிறங்கிற்று (1)

இருமை வகை தெரிந்து ஈண்டு அறம் பூண்டார்

  பெருமை பிறங்கிற்று உலகு - குறள் 3:3

  

 பிறத்தல் (3)

மறத்தல் வெகுளியை யார் மாட்டும் தீய

  பிறத்தல் அதனான் வரும் - குறள் 31:3

அன்பு உடைமை ஆன்ற குடி பிறத்தல் வேந்து அவாம்

  பண்பு உடைமை தூது உரைப்பான் பண்பு - குறள் 69:1

அன்பு உடைமை ஆன்ற குடி பிறத்தல் இ இரண்டும்

  பண்பு உடைமை என்னும் வழக்கு - குறள் 100:2

  பிறந்த (2)

மடி மடி கொண்டு ஒழுகும் பேதை பிறந்த

  குடி மடியும் தன்னினும் முந்து - குறள் 61:3

நல் ஆண்மை என்பது ஒருவற்கு தான் பிறந்த

  இல் ஆண்மை ஆக்கி கொளல் - குறள் 103:6

 பிறந்தார் (4)

மேல் பிறந்தார் ஆயினும் கல்லாதார் கீழ் பிறந்தும்

  கற்றார் அனைத்து இலர் பாடு - குறள் 41:9

ஒழுக்கமும் வாய்மையும் நாணும் இ மூன்றும்

  இழுக்கார் குடி பிறந்தார் - குறள் 96:2

அடுக்கிய கோடி பெறினும் குடி பிறந்தார்

  குன்றுவ செய்தல் இலர் - குறள் 96:4

நிலத்தில் கிடந்தமை கால் காட்டும் காட்டும்

  குலத்தில் பிறந்தார் வாய் சொல் - குறள் 96:9

 பிறந்தார்-கண் (2)

இல் பிறந்தார்-கண் அல்லது இல்லை இயல்பாக

  செப்பமும் நாணும் ஒருங்கு - குறள் 96:1

குடி பிறந்தார்-கண் விளங்கும் குற்றம் விசும்பின்

  மதி-கண் மறு போல் உயர்ந்து - குறள் 96:7

 பிறந்து (2)

குடி பிறந்து குற்றத்தின் நீங்கி வடு பரியும்

  நாண் உடையான்-கட்டே தெளிவு - குறள் 51:2

குடி பிறந்து தன்-கண் பழி நாணுவானை

  கொடுத்தும் கொளல் வேண்டும் நட்பு - குறள் 80:4

  பிறந்தும் (1)

மேல் பிறந்தார் ஆயினும் கல்லாதார் கீழ் பிறந்தும்

  கற்றார் அனைத்து இலர் பாடு - குறள் 41:9

  

 பிறப்பில் (1)

இம்மை பிறப்பில் பிரியலம் என்றேனா

  கண் நிறை நீர் கொண்டனள் - குறள் 132:5

 பிறப்பு (11)

ஒழுக்கம் உடைமை குடிமை இழுக்கம்

  இழிந்த பிறப்பு ஆய்விடும் - குறள் 14:3

மறப்பினும் ஓத்து கொளல் ஆகும் பார்ப்பான்

  பிறப்பு ஒழுக்கம் குன்ற கெடும் - குறள் 14:4

உறங்குவது போலும் சாக்காடு உறங்கி

  விழிப்பது போலும் பிறப்பு - குறள் 34:9

மற்றும் தொடர்ப்பாடு எவன்-கொல் பிறப்பு அறுக்கல்

  உற்றார்க்கு உடம்பும் மிகை - குறள் 35:5

பற்று அற்ற-கண்ணே பிறப்பு அறுக்கும் மற்றும்

  நிலையாமை காணப்படும் - குறள் 35:9

பொருள் அல்லவற்றை பொருள் என்று உணரும்

  மருளான் ஆம் மாணா பிறப்பு - குறள் 36:1

ஓர்த்து உள்ளம் உள்ளது உணரின் ஒருதலையா

  பேர்த்து உள்ள வேண்டா பிறப்பு - குறள் 36:7

பிறப்பு என்னும் பேதைமை நீங்க சிறப்பு என்னும்

  செம் பொருள் காண்பது அறிவு - குறள் 36:8

அவா என்ப எல்லா உயிர்க்கும் எஞ்ஞான்றும்

  தவாஅ பிறப்பு ஈனும் வித்து - குறள் 37:1

பிறப்பு ஒக்கும் எல்லா உயிர்க்கும் சிறப்பு ஒவ்வா

  செய் தொழில் வேற்றுமையான் - குறள் 98:2

பொருளான் ஆம் எல்லாம் என்று ஈயாது இவறும்

  மருளான் ஆம் மாணா பிறப்பு - குறள் 101:2

 பிறப்பும் (2)

எழு பிறப்பும் தீயவை தீண்டா பழி பிறங்கா

  பண்பு உடை மக்கள் பெறின் - குறள் 7:2

எழுமை எழு பிறப்பும் உள்ளுவர் தம்-கண்

  விழுமம் துடைத்தவர் நட்பு - குறள் 11:7

 பிறர் (9)

திறன் அல்ல தன் பிறர் செய்யினும் நோ நொந்து

  அறன் அல்ல செய்யாமை நன்று - குறள் 16:7

உண்ணாது நோற்பார் பெரியர் பிறர் சொல்லும்

  இன்னா சொல் நோற்பாரின் பின் - குறள் 16:10

தன் குற்றம் நீக்கி பிறர் குற்றம் காண்கிற்பின்

  என் குற்றம் ஆகும் இறைக்கு - குறள் 44:6

வேட்ப தாம் சொல்லி பிறர் சொல் பயன் கோடல்

  மாட்சியின் மாசு அற்றார் கோள் - குறள் 65:6

கொல்லா நலத்தது நோன்மை பிறர் தீமை

  சொல்லா நலத்தது சால்பு - குறள் 99:4

அன்பு ஒரீஇ தன் செற்று அறம் நோக்காது ஈட்டிய

  ஒண் பொருள் கொள்வார் பிறர் - குறள் 101:9

பிறர் பழியும் தம் பழியும் நாணுவார் நாணுக்கு

  உறை_பதி என்னும் வழக்கு - குறள் 102:5

பிறர் நாண தக்கது தான் நாணான் ஆயின்

  அறம் நாண தக்கது உடைத்து - குறள் 102:8

உடுப்பதூஉம் உண்பதூஉம் காணின் பிறர் மேல்

  வடு காண வற்று ஆகும் கீழ் - குறள் 108:9

  

 பிறர்-கண் (1)

தீ பால தான் பிறர்-கண் செய்யற்க நோய் பால

  தன்னை அடல் வேண்டாதான் - குறள் 21:6

 பிறர்க்கு (4)

சிறப்பு ஈனும் செல்வம் பெறினும் பிறர்க்கு இன்னா

  செய்யாமை மாசு அற்றார் கோள் - குறள் 32:1

பிறர்க்கு இன்னா முற்பகல் செய்யின் தமக்கு இன்னா

  பிற்பகல் தாமே வரும் - குறள் 32:9

ஓதி உணர்ந்தும் பிறர்க்கு உரைத்தும் தான் அடங்கா

  பேதையின் பேதையார் இல் - குறள் 84:4

அறை பறை அன்னர் கயவர் தாம் கேட்ட

  மறை பிறர்க்கு உய்த்து உரைக்கலான் - குறள் 108:6

  பிறர்க்கும் (1)

தன்னை உணர்த்தியும் காயும் பிறர்க்கும் நீர்

  இ நீரர் ஆகுதிர் என்று - குறள் 132:9

 பிறர்வாய் (1)

எண் பொருள ஆக செல சொல்லி தான் பிறர்வாய்

  நுண் பொருள் காண்பது அறிவு - குறள் 43:4

  பிறவாமை (1)

வேண்டும்-கால் வேண்டும் பிறவாமை மற்று அது

  வேண்டாமை வேண்ட வரும் - குறள் 37:2

  பிறவி (1)

பிறவி பெரும் கடல் நீந்துவர் நீந்தார்

  இறைவன் அடி சேராதார் - குறள் 1:10

  

 பிறவும் (1)

வாணிகம் செய்வார்க்கு வாணிகம் பேணி

  பிறவும் தம போல் செயின் - குறள் 12:10

 பிறவோ (1)

உள்ளுவன்-மன் யான் உரைப்பது அவர் திறமால்

  கள்ளம் பிறவோ பசப்பு - குறள் 119:4

 பிறற்கு (2)

அன்பு இலார் எல்லாம் தமக்கு உரியர் அன்பு உடையார்

  என்பும் உரியர் பிறற்கு - குறள் 8:2

நலக்கு உரியார் யார் எனின் நாம நீர் வைப்பில்

  பிறற்கு உரியாள் தோள் தோயாதவர் - குறள் 15:9

  

 பிறன் (13)

அறன் எனப்பட்டதே இல்வாழ்க்கை அஃதும்

  பிறன் பழிப்பது இல் ஆயின் நன்று - குறள் 5:9

பிறன் பொருளான் பெட்டு ஒழுகும் பேதைமை ஞாலத்து

  அறம் பொருள் கண்டார்-கண் இல் - குறள் 15:1

அறன் கடை நின்றாருள் எல்லாம் பிறன் கடை

  நின்றாரின் பேதையார் இல் - குறள் 15:2

எனை துணையர் ஆயினும் என்னாம் தினை துணையும்

  தேரான் பிறன் இல் புகல் - குறள் 15:4

அறன் இயலான் இல்வாழ்வான் என்பான் பிறன் இயலாள்

  பெண்மை நயவாதவன் - குறள் 15:7

பிறன் மனை நோக்காத பேர் ஆண்மை சான்றோர்க்கு

  அறன் அன்றோ ஆன்ற ஒழுக்கு - குறள் 15:8

அறன் வரையான் அல்ல செயினும் பிறன் வரையாள்

  பெண்மை நயவாமை நன்று - குறள் 15:10

அறன் ஆக்கம் வேண்டாதான் என்பான் பிறன் ஆக்கம்

  பேணாது அழுக்கறுப்பான் - குறள் 17:3

அஃகாமை செல்வத்திற்கு யாது எனின் வெஃகாமை

  வேண்டும் பிறன் கைப்பொருள் - குறள் 18:8

பிறன் பழி கூறுவான் தன் பழியுள்ளும்

  திறன் தெரிந்து கூறப்படும் - குறள் 19:6

மறந்தும் பிறன் கேடு சூழற்க சூழின்

  அறம் சூழும் சூழ்ந்தவன் கேடு - குறள் 21:4

உள்ளத்தால் உள்ளலும் தீதே பிறன் பொருளை

  கள்ளத்தால் கள்வேம் எனல் - குறள் 29:2

அறம் சாரா நல்குரவு ஈன்ற தாயானும்

  பிறன் போல நோக்கப்படும் - குறள் 105:7

  

 பிறன்-கண் (1)

இன்னா என தான் உணர்ந்தவை துன்னாமை

  வேண்டும் பிறன்-கண் செயல் - குறள் 32:6

    

 பிறனை (1)

தேரான் பிறனை தெளிந்தான் வழிமுறை

  தீரா இடும்பை தரும் - குறள் 51:8

  

 பிறிதின் (1)

அறிவினான் ஆவது உண்டோ பிறிதின் நோய்

  தம் நோய் போல் போற்றா-கடை - குறள் 32:5

  

 பிறிது (6)

தன் ஊன் பெருக்கற்கு தான் பிறிது ஊன் உண்பான்

  எங்ஙனம் ஆளும் அருள் - குறள் 26:1

உண்ணாமை வேண்டும் புலாஅல் பிறிது ஒன்றன்

  புண் அது உணர்வார் பெறின் - குறள் 26:7

தன் உயிர் நீப்பினும் செய்யற்க தான் பிறிது

  இன் உயிர் நீக்கும் வினை - குறள் 33:7

சொல்லுக சொல்லை பிறிது ஓர் சொல் அ சொல்லை

  வெல்லும் சொல் இன்மை அறிந்து - குறள் 65:5

அறிவின்மை இன்மையுள் இன்மை பிறிது இன்மை

  இன்மையா வையாது உலகு - குறள் 85:1

அறிவிலான் நெஞ்சு உவந்து ஈதல் பிறிது யாதும்

  இல்லை பெறுவான் தவம் - குறள் 85:2

  

 பிறை (1)

நிறை நீர நீரவர் கேண்மை பிறை மதி

  பின் நீர பேதையார் நட்பு - குறள் 79:2