, அஸ்ஸாம் காமரூபாவின் ஒரு பகுதியாக இருந்தது, இது பிரக்ஜ்யோதிஷபுராவில் (இப்போது குவஹாத்தி) தலைநகரைக் கொண்டிருந்தது. பழங்கால காமரூபத்தில் தோராயமாக பிரம்மபுத்திரா நதி பள்ளத்தாக்கு, பூட்டான், ரங்பூர் பகுதி (இப்போது வங்காளதேசத்தில் உள்ளது) மற்றும் மேற்கு வங்க மாநிலத்தில் உள்ள கோச் பீகார் ஆகியவை அடங்கும். மன்னன் நரகாசுரனும் அவனது மகன் பகதத்தனும் மகாபாரத காலத்தில் (கிமு 400 முதல் 200 வரை) காமரூபத்தின் புகழ்பெற்ற ஆட்சியாளர்களாக இருந்தனர். Xuanzang என்ற சீனப் பயணி, சுமார் 640 CE நாட்டையும் அதன் மக்களையும் பற்றிய தெளிவான கணக்கை விட்டுச் சென்றார். பின்வரும் நூற்றாண்டுகளைப் பற்றிய தகவல்கள் அற்பமானவை என்றாலும், 7 முதல் 12 ஆம் நூற்றாண்டின் நடுப்பகுதி வரையிலான செப்புத் தகடுகள் மற்றும் கல்லில் உள்ள களிமண் முத்திரைகள் மற்றும் கல்வெட்டுகள் இப்பகுதியில் வசிப்பவர்கள் கணிசமான சக்தியையும் சமூக, பொருளாதார மற்றும் தொழில்நுட்பத்திலும் நியாயமான அளவைப் பெற்றுள்ளனர் என்பதைக் குறிக்கிறது. வளர்ச்சி. செப்புத் தகடுகள் முக்கியமான பழங்கால குடியேற்றங்களின் இருப்பிடங்கள் மற்றும் அவற்றை இணைக்கும் பாதைகள் பற்றிய தடயங்களை மேலும் வழங்குகின்றன.
காமரூப பேரரசு அல்லது பிராக்ஜோதிஷ்புரம் (Kāmarūpa or Pragjyotisha), இந்தியாவின் வடகிழக்கில் தேவா பேரரசுக்குப் முன்னர் எழுச்சி கொண்ட அசாமியப் பேரரசாகும்.[2] இப்பேரரசு 350 முதல் 1140 ஆண்டு முடிய மூன்று அரச குலங்கள், தற்கால குவகாத்தி, திஸ்பூர் மற்றும் துர்ஜெயா ஆகிய நகரங்களை தலைநகராகக் கொண்டு ஆண்டனர். இப்பேரரசில் தற்கால அசாமின் பிரம்மபுத்திர சமவெளி, பூடான், வங்காளம் மற்றும் பிகாரின் சில பகுதிகள் இருந்தன
