Saturday, February 8, 2025

மதுரை சுல்தான்கள் பாசீச மதவெறி மனித மிருகங்கள்

 மதுரை சுல்தான்களின் கொடுங்கோல் ஆட்சி என்பது தென்னிந்திய வரலாற்றில் ஒரு கடுமையான மற்றும் அமைதியற்ற காலகட்டமாக கருதப்படுகிறது. இந்த ஆட்சி 1335 முதல் 1378 வரை நீடித்தது, மற்றும் இது மதுரை சுல்தானகம் (Madurai Sultanate) என்று அழைக்கப்படுகிறது. இந்த சுல்தானகம், தில்லி சுல்தானகத்தின் ஆளுநரான ஜலாலுதீன் அஹ்சான் கான் (Jalaluddin Ahsan Khan) என்பவரால் நிறுவப்பட்டது. இந்த காலகட்டத்தில் மதுரை மற்றும் அதைச் சுற்றியுள்ள பகுதிகள் கடுமையான அடக்குமுறை மற்றும் கொடுங்கோல் ஆட்சியால் பாதிக்கப்பட்டன.

மதுரை சுல்தானகத்தின் கொடுங்கோல் ஆட்சியின் முக்கிய அம்சங்கள்:

  1. இந்து மதம் மற்றும் கோவில்கள் மீதான தாக்கம்:

    • மதுரை சுல்தான்கள் இந்து கோவில்களை அழித்தனர், மற்றும் இந்துக்கள் மீது கடுமையான வரிகள் விதித்தனர்.

    • பல பண்டைய கோவில்கள் மற்றும் கலைப்பொருட்கள் சேதப்படுத்தப்பட்டன அல்லது அழிக்கப்பட்டன.

  2. அரசியல் அமைதியின்மை:

    • மதுரை சுல்தானகத்தின் ஆட்சியில் அரசியல் அமைதியின்மை மற்றும் குழப்பம் நிலவியது.

    • இந்த காலகட்டத்தில் பல கிளர்ச்சிகள் மற்றும் போர்கள் நடந்தன.

  3. பொருளாதார சீர்கேடு:

    • கொடுங்கோல் ஆட்சியால் பொருளாதாரம் பாதிக்கப்பட்டது, மற்றும் வணிகம் மற்றும் விவசாயம் சீர்குலைந்தது.

    • மக்கள் கடுமையான வரிகள் மற்றும் கொடுமைகளால் பாதிக்கப்பட்டனர்.

  4. மத மற்றும் கலாச்சார அடக்குமுறை:

    • மதுரை சுல்தான்கள் இந்து மதம் மற்றும் தமிழ் கலாச்சாரத்தை அடக்குவதற்கு முயன்றனர்.

    • இந்த காலகட்டத்தில் இந்து மதம் மற்றும் தமிழ் கலாச்சாரம் கடும் சவால்களை எதிர்கொண்டது.

மதுரை சுல்தான்களின் பட்டியல்:

மதுரை சுல்தானகத்தை ஆண்ட சுல்தான்களின் பட்டியல் பின்வருமாறு:

  1. ஜலாலுதீன் அஹ்சான் கான் (1335–1339)

  2. அலாவுதீன் உதாவு கான் (1339–1340)

  3. குத்புதீன் பிரோஸ் ஷா (1340–1344)

  4. கியாசுதீன் தம்கான் (1344–1356)

  5. நாசிருதீன் மகமூது தம்கான் (1356–1378)


மதுரை சுல்தானகத்தின் வீழ்ச்சி:

  • மதுரை சுல்தானகம் 1378-ல் விஜயநகரப் பேரரசு (Vijayanagara Empire) மற்றும் மதுரை நாயக்கர்கள் (Madurai Nayaks) ஆகியோரின் படையெடுப்புகளால் முடிவுக்கு வந்தது.

  • விஜயநகரப் பேரரசின் படைத்தளபதி கம்பண்ணா (Kampanna) மதுரை சுல்தானகத்தை வீழ்த்தினார்.

முடிவு:

மதுரை சுல்தான்களின் கொடுங்கோல் ஆட்சி தென்னிந்திய வரலாற்றில் ஒரு கடுமையான மற்றும் அமைதியற்ற காலகட்டமாக கருதப்படுகிறது. இந்த காலகட்டத்தில் மதுரை மற்றும் அதைச் சுற்றியுள்ள பகுதிகள் கடுமையான அடக்குமுறை மற்றும் பொருளாதார சீர்கேடால் பாதிக்கப்பட்டன. இந்த ஆட்சி 1378-ல் விஜயநகரப் பேரரசின் படையெடுப்பால் முடிவுக்கு வந்தது, மற்றும் பின்னர் மதுரை நாயக்கர்களின் ஆட்சி தொடங்கியது.

மதுரை சுல்தான்கள், கம்பண்ணர், மற்றும் சிக்கந்தர் – வரலாற்று உண்மைகள்

மதுரை நகரம், பாண்டியர்களின் தலைநகராக இருந்தது. ஆனால் 14ஆம் நூற்றாண்டில், பாண்டியர்கள் வீழ்ச்சியடைந்தபோது, மதுரை சுல்தான்கள் (1335 – 1371) என்ற ஒரு சிறிய இசுலாமிய அரசாங்கம் உருவானது. பின்னர், விஜயநகரப் பேரரசின் சேனாதிபதி கம்பண்ணர், மதுரையை மீண்டும் ஹிந்துப் படையெடுப்பில் கைப்பற்றினார்.


1️⃣ மதுரை சுல்தான்கள் (1335 – 1371)

🔹 பாண்டியர் ஆட்சிக்கு முடிவு & சுல்தான்கள் தோற்றம்

  • 13ஆம் நூற்றாண்டின் இறுதியில், மராவ்மன் சுந்தர பாண்டியன் மற்றும் விளியான் சுந்தர பாண்டியன் இருவரும் பட்டத்திற்காக போராடினர்.
  • தொலுவ மக்கள் (தில்லி சுல்தான்கள்) பாண்டியர்களின் உள்நாட்டுப் போரில் குதித்தனர்.
  • மாலிக் காஃபூர் (Malik Kafur) 1311-ல் மதுரை மீது படையெடுத்தார்.
  • இதன் பின், உலகான் முஹம்மது (Tughlaq Dynasty) மதுரையை ஆக்கிரமித்தார் (1323).
  • 1335-ல் ஜலாலுத் தின் அசாத் கான் என்ற வம்சாவளி முதல், மதுரை சுல்தான்கள் தங்களை தன்னாட்சி அரசாக அறிவித்தனர்.

🔹 மதுரை சுல்தான்களின் முக்கிய ஆட்சியாளர்கள்

  1. ஜலாலுத்தீன் அசாத் கான் (1335 – 1340) – மதுரை சுல்தான்களின் நிறுவனர்.
  2. அளாவுத்தீன் உசேன் ஷா (1340 – 1356) – மதுரை அரசை வலுப்படுத்தினார்.
  3. கிழக்கு கடலோரத்தை சூறையாடிய சிக்கந்தர் ஷா (1356 – 1371) – மதுரை சுல்தான்களின் கடைசி ஆட்சியாளர்.

🔹 மதுரை சுல்தான்களின் கொடுங்கோல் ஆட்சி

  • மதுரை சுல்தான்கள், மதுரை மற்றும் அதன் சுற்றுப்புறப் பகுதிகளில் கடுமையான இசுலாமிய ஆட்சியை நடத்தியதாகக் கூறப்படுகிறது.
  • மடங்கள், கோயில்கள் மற்றும் ஹிந்து பண்பாட்டை அழிக்க முயன்றனர் (எனினும், இதற்கு உறுதிப்படுத்தப்பட்ட ஆதாரங்கள் மிகக் குறைவு).
  • மக்கள் மீது மிகக் கடுமையான நிலவரி மற்றும் வரித்துறைகளை விதித்தனர்.
  • விஜயநகரத்தின் திருபுவன & ஹரிஹர ராயர்கள், மதுரை மீதான சுல்தான்களின் தாக்கத்தை கட்டுப்படுத்த முயன்றனர்.

2️⃣ கம்பண்ணர் (Vijayanagara General) & மதுரை மீட்பு (1371)

🔹 கம்பண்ண உடையார் (Kampana Udaiyar)

  • 1365-1371: விஜயநகரப் பேரரசின் இரண்டாம் அரசர் புக்கா ராயர் I (Bukka Raya I) தனது மகன் கம்பண்ணரை (Kampana Udaiyar) சென்னப்பட்டணம் மற்றும் மதுரை மீட்க அனுப்பினார்.
  • கம்பண்ணர், முதலில் திருச்சி மற்றும் மதுரை மீது படையெடுத்தார்.
  • 1371-ல் மதுரை சுல்தான்களை முறியடித்தார்.

🔹 கம்பண்ணரின் வெற்றி & மதுரை மீட்பு (1371)

  • கம்பண்ணர் வெற்றி பெற்றதும், மதுரை மீண்டும் ஹிந்து ஆட்சிக்கு வந்தது.
  • விஜயநகர அரசு மதுரை மீண்டும் கோயில்களை திருப்பித் திறந்தது.
  • மதுரையின் நிர்வாகம், கேம்போத்தூர் நாயக்கர்களுக்கு (மறவர் ஆயர்களுக்கு) ஒப்படைக்கப்பட்டது.

3️⃣ சிக்கந்தர் ஷா (Sikandar Shah) – மதுரை சுல்தான்களின் கடைசி அரசர்?

🔹 சிக்கந்தர் ஷா யார்?

  • சில வரலாற்று ஆவணங்களில், சிக்கந்தர் ஷா என்ற பெயர் மதுரை சுல்தான்களின் கடைசி அரசராக கூறப்படுகிறது.
  • ஆனால், தொகுத்துக் கூறும் ஆதாரங்களில் (பிரதானமாக விஜயநகர ஆவணங்கள்) "சிக்கந்தர்" என்பவர் பற்றிய தெளிவான விவரங்கள் இல்லை.
  • அவரே கடைசி அரசரா, அல்லது சில ஆட்சியாளர்களின் தொகுப்பா என்பது சரியான பதில் இல்லாத ஒன்று.

🔹 மதுரை சுல்தான்களின் முடிவுக்கு பிறகு?

  • மதுரை மீண்டும் தென்னிந்திய பாரம்பரியத்தை பின்பற்றும் மையமாக மாறியது.
  • விஜயநகரர்கள் புதிய நாயக்கர்களை நியமித்தனர் (நாயக்கர் ஆட்சி – 16ஆம் நூற்றாண்டு தொடக்கம்).
  • அனைத்து இசுலாமிய கட்டிடங்கள் நீக்கப்பட்டு, மதுரை மீண்டும் ஒரு செழிப்பு நகரமாக மாறியது.

🔮 முடிவுரை

📌 மதுரை சுல்தான்கள் ஒரு சிறிய, ஆனால் மிகவும் தாக்கம் கொண்ட அரசாக இருந்தது (1335 – 1371).
📌 சிக்கந்தர் ஷா பற்றி தெளிவான ஆதாரங்கள் குறைவாகவே உள்ளன, ஆனால் அவர் கடைசி மதுரை சுல்தான் எனக் கருதப்படுகிறார்.
📌 கம்பண்ணர், விஜயநகரப் படையை கொண்டு மதுரையை மீட்டெடுத்தார் (1371).
📌 இது மதுரை நகரம் மீண்டும் தென்னிந்திய அரசுகளின் கட்டுப்பாட்டில் வர வழிவகுத்தது.

Wednesday, February 5, 2025

மசூதி/தர்கா ஷரியத்படி உள்ளே குர்பானி செய்ய முடியாது

 மசூதியில் உணவு உண்ணலாமா? என்பது பல்வேறு மத நெறிமுறைகள் மற்றும் பரிசோதனைகளுக்கு அடிப்படையாக உள்ள ஒரு கேள்வி ஆகும். இஸ்லாமிய சட்டம் (ஷரியா) பின்பற்றும் இடங்களிலும், மசூதி உள்ளே உணவு உண்ணும் செயலுக்கு சில விதிகள் மற்றும் வழிகாட்டுதல்கள் உள்ளன.


1️⃣ மத வாதி நிலைகள் (Religious Perspectives)

🔸 அரபு மசூதிகளில் உணவு உண்ணுதல்:

  • பொதுவாக இஸ்லாமியர்கள் மசூதியில் தியானம் அல்லது தொழுகை செய்யும் இடமாக பாருங்கள்.
  • மசூதியில் உணவு உண்ணும் அனுமதி அதிகம் இல்லை, ஏனெனில் அது அங்கே அரபு வழிபாட்டிற்கு இடையூறாகக் கருதப்படுகிறது.
  • ஆனால், சில மசூதிகளில் குறிப்பிட்ட இடங்களில் (சிறு கச்சேரி அறைகள் அல்லது தூய்மையான பகுதிகள்) உணவு வழங்கப்படலாம், குறிப்பாக இப்தார் (பசிப்பாதை) சமயங்களில்.

2️⃣ தொழுகையின் நேரத்தில் உணவு உண்ணுதல்

  • உணவு உண்ணும் போது தொழுகை செய்யும் இடங்களில் இருப்பது தவறாகக் கருதப்படுகிறது.
  • இது காரணமாக, மசூதியில் உணவு உண்ணுதல் பொதுவாக தவிர்க்கப்படுகிறது.
  • தொழுகையின் போது உணவு உண்ணுதல், அந்த இடத்தின் தூய்மை மற்றும் திறமையை பாதிக்கக்கூடும், எனவே மசூதி உள்புறம் உணவு உண்ணுதல் பரிந்துரைக்கப்படுவதில்லை.

3️⃣ விசேஷ வழிமுறைகள்:

  • சில மசூதிகளில் சிறப்பான இடங்களிலோ, மதரசா அல்லது சமய கற்கை வகுப்புகள் நடத்தப்படுவதை மையமாக கொண்டு உணவு வழங்கப்படும்.
  • அந்த இடங்களும், அவற்றின் முறைகள் பாரம்பரியமாக இருந்தால், சில நேரங்களில் உணவு வழங்கப்படலாம்.

4️⃣ எந்த நேரங்களில் உணவு உண்ணலுக்கு அனுமதி?

  • இப்தார் (பசிப்பாதை) - இந்த நேரத்தில் மசூதிகளில் சிறிது உணவு வழங்கப்படுவது வழக்கமாக உள்ளது, ஏனெனில் இது ரமழான் மாதத்தில் உணவு உடனே உண்ணும் நேரம்.
  • நினைவூட்டல், மன்றம் அல்லது சமூகம் - சமூகம் கூடிய இடங்களில் பொதுவாக சிறிய உணவு வழங்கப்படும்.

5️⃣ நிகரின் விடியல்:

மசூதி உள்ளே உணவு உண்ணல் தவிர்க்கப்படுகிறது, ஆனால் சில குறிப்பிட்ட சூழ்நிலைகளில் வழிகாட்டுதலுடன் அதை அனுமதிக்கலாம். மசூதி என்பது புனிதமான இடமாக கருதப்படுவதால், அவை மனிதர்கள், அவர்களின் மனோபாவங்களை, தூய்மை மற்றும் ஆன்மிகம் கருதி பாதுகாக்கப்படும் இடங்களாக பார்க்கப்படுகின்றன.


மசூதியில் பலி குர்பானி செய்யலாமா? என்ற கேள்வி உள்வாங்கும் போது, அது பல்வேறு மத நெறிமுறைகள், பரம்பரைகள் மற்றும் இஸ்லாமிய சட்டம் (ஷரியா) க்குள் அடிப்படையாக அமைந்தது.

1️⃣ குர்பானி மற்றும் மசூதி தொடர்பு

🔸 குர்பானி (அல்லது உதயானா) என்பது இஸ்லாமியர்களுக்கு கடைசியில் ஆலய வழிபாட்டின் ஒரு பகுதியாக, சம்மந்தப்பட்ட பசு, ஆடு அல்லது மான் ஆகியவற்றின் உறுதிப்பத்திரம் அல்லது கொலையின் பண்புக்கேற்ப செய்யப்படும் இறப்பு ஆகும்.
🔸 இதனை இஸ்லாமியர்கள் 'உதயானா' (Sacrifice) என்று அறியக்கூடியவை, குறிப்பாக இஸ்லாமிய பண்டிகை - 'இது ஹஜ் (Hajj) மற்றும் இப்ராஹிம் (Ibrahim) நம்பிக்கையை உச்சரிக்கும் போது உள்ளது.

2️⃣ மசூதியில் பலி குர்பானி செய்யலாமா?

🔸 மசூதி என்பது பொதுவாக தொழுகைக்கும், வழிபாட்டுக்கும் அர்ப்பணிக்கப்பட்ட இடமாக கருதப்படுகிறது. அதனால், மசூதி உள்ளே குர்பானி செய்யப்படுவது பரிந்துரைக்கப்படவில்லை. 🔸 இஸ்லாமிய விதிகள் மற்றும் துறைநோக்கிய உள்ளே குர்பானி செய்வதை தவிர்க்கின்றன, ஏனெனில் இது அந்த இடத்தின் தூய்மையை குறைக்கும் என்று கருதப்படுகிறது.
🔸 மசூதியில் குர்பானி செய்யும் நேரத்தில், அதற்கான இடம் மற்றும் சூழ்நிலை முன்னதாக நிர்ணயிக்கப்பட்டிருக்கும்.
🔸 குர்பானி செய்யும்போது அந்த உயிரின் இறப்புக் கொலை, இது பகிர்ந்துகொள்ளப்படும், மரியாதையுடன் மற்றும் மிகுந்த ஆலோசனைகள் இருந்தபோது நடைபெறுகின்றன.


3️⃣ குர்பானி செய்ய வேண்டிய இடம்

🔸 குர்பானி செய்யும் இடம் பொதுவாக மசூதியின் புறம்பாக அல்லது அதன் அருகிலுள்ள ஆற்றுப்படையாக இருக்க வேண்டும்.
🔸 இந்த செயலின் போது, தெய்வீக புனிதமான முறையில் செய்யவேண்டும், இதன் திடீர் சோதனையுடனான பின்விளைவுகள் அனைத்தும் அவசியமாக இருக்கின்றன.


4️⃣ சட்ட மற்றும் செயல்முறை

🔸 இஸ்லாமிய சட்டங்கள் (ஷரியா) மற்றும் முஸ்லிம் வழிமுறைகள் இவ்வாறு கூறுகின்றன:

  • குர்பானி செய்யும்போது, உடலின் பங்குகளுக்கு அதன் உணவுகளை அல்லது பொருள்களை தவிர்க்கும்போது சில அளவுகள் பின்பற்றப்பட வேண்டும்.
  • இஸ்லாமிய முறைகள் உட்கார்ந்திருக்கும் போது அவர்களின் ஒழுக்கத்தை நம்புங்கள்.

5️⃣ முடிவு:

மசூதி உள்ளே குர்பானி செய்ய முடியாது என்ற நிலை, இஸ்லாமிய வழிமுறைகளுக்கு ஏற்ப, இது ஒரு தூய்மையான வழிபாட்டு இடமாக கருதப்படுவதால், அங்கு கடவுளின் வழிகாட்டுதலுக்கு உரிய நடவடிக்கைகள் மட்டுமே செய்யப்பட வேண்டும். அறிவுறுத்தப்பட்ட பகுதிகளில் அதாவது, குர்பானி செய்யும் தனி இடங்களில் இது செய்யப்படுகிறது.

Deity a Juridical Person

இந்து தெய்வ உரிமைகள் & பாத்தூர் நடராஜர் வழக்கு

பாத்தூர் நடராஜர் வழக்கு இந்தியாவில் இந்து தெய்வ உரிமைகள், கோயில் சொத்து பாதுகாப்பு, மற்றும் மூர்த்திகளின் சட்டப்பூர்வ உரிமை ஆகியவை தொடர்பான முக்கியமான வழக்குகளில் ஒன்றாகும். இந்த வழக்கு, இந்து தெய்வம் (மூர்த்தி) ஒரு சட்டப்பூர்வ நபராக (Juridical Person) கருதப்பட வேண்டுமா? என்ற கேள்விக்கு மிக முக்கியமான தீர்வை வழங்கியது.


1️⃣ வழக்கின் பின்னணி – பாத்தூர் நடராஜர் சிலை திருட்டு

🔸 பாத்தூர் நடராஜர் சிலை 10-ஆம் அல்லது 11-ஆம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்த சோழர் கால நடராஜர் திருவுருவம் ஆகும்.
🔸 இது தஞ்சாவூர் மாவட்டம், கும்பகோணம் அருகே உள்ள பாத்தூர் கிராமம் என்ற இடத்தில் இருந்தது.
🔸 1970-களில், இந்த சிலை சமூக விரோதிகள் மற்றும் சர்வதேச கள்ளச் சிலை கடத்தல் குழுக்களால் திருடப்பட்டது.
🔸 இந்த சிலை இலண்டன், இங்கிலாந்தில் உள்ள ஒரு ஆர்ட்கேலரி (Art Gallery) விற்பனைக்கு விடப்பட்டது.
🔸 இந்திய தொல்லியல் துறை (ASI) மற்றும் தமிழக அரசு இந்த விஷயத்தை கண்டறிந்து, சட்டரீதியாக சிலையை மீட்டுக்கொள்ள வழக்கு தொடர்ந்தது.


2️⃣ வழக்கின் முக்கிய சட்டவியல் அம்சங்கள்

இந்த வழக்கின் போது, முக்கியமான இரண்டு சட்ட கேள்விகள் எழுந்தன:

(i) ஒரு ஹிந்து தெய்வம் (மூர்த்தி) சட்டப்பூர்வ நபராக கருதலாமா?

இந்தியச் சட்டத்தில், ஒரு ஹிந்து தெய்வம் "Juridical Person" (சட்டநபர்) ஆக கருதப்படும்.
✔ இதன் பொருள், கோயிலில் உள்ள தெய்வம் தனது சொத்துகளை வைத்திருக்கலாம், வழக்கு தொடரலாம், சட்டரீதியாக உரிமை கொண்டிருக்கலாம்.
Lord Ram (Ayodhya Case), Lord Jagannath (Puri), Lord Vishnu (Tirupati) போன்ற முக்கிய கோயில்களின் மூர்த்திகள் சட்டபூர்வ உரிமை உடையவர்கள் என்பதைக் கொண்டு இந்த வழக்கிலும் இதே நிலைபாடு எடுத்தனர்.

(ii) கோயில் சொத்துகளும், சிலைகளும் தெய்வ உரிமைக்குள் வருமா?

ஒரு கோயிலில் உள்ள தெய்வம் மட்டுமல்ல, அதன் சிலைகள், சொத்துக்கள் அனைத்தும் அதன் சொந்தமாகவே கருதப்படும்.
இந்திய Antiquities and Art Treasures Act, 1972 -ன் படி, ஒரு கோயிலில் வழிபாட்டிற்கு உள்ள சிலை, ஒரு கலைச்சிலை அல்ல, அது தெய்வீக சொத்து.
✔ எனவே, பாத்தூர் நடராஜர் சிலை கோயிலுக்கு சொந்தமானது, அதை வெளிநாடுகளில் விற்பனை செய்ய முடியாது.


3️⃣ வழக்கின் தீர்ப்பு – இந்தியாவின் சட்ட வெற்றி

🏛️ 1991-ல், லண்டன் நீதிமன்றம் இந்தியாவின் தரப்பு நிலைப்பாட்டை ஒப்புக்கொண்டு தீர்ப்பு வழங்கியது.
🏛️ பாத்தூர் நடராஜர் சிலை இந்தியாவின் சொத்து, அது திருடப்பட்டதாக அங்கீகரிக்கப்பட்டது.
🏛️ 1992-ல், சிலை மீண்டும் இந்தியா திருப்பி அழைக்கப்பட்டது.
🏛️ இப்போது, இந்த சிலை சென்னை Government Museum-ல் பாதுகாக்கப்படுகிறது.

📌 இந்த வழக்கு முதல் தடவையாக, "ஒரு இந்து தெய்வம் சட்டத்தால் உரிமை கொண்டுள்ளதா?" என்ற விவகாரத்தில் சர்வதேச நீதிமன்றத்தில் இந்தியாவின் சாதனையாக அமைந்தது.


4️⃣ இந்த வழக்கின் தாக்கம் – இப்போது என்ன நடந்துள்ளது?

🔹 இந்தியா பல்வேறு வெளிநாடுகளில் உள்ள திருடப்பட்ட சிலைகளை மீட்க இது வழிவகுத்தது.
🔹 இந்த வழக்கு பின்பற்றி, 2019-ல், ஐயோத்தியா வழக்கில் ராமலல்லா (Lord Ram) ஒரு சட்ட நபராக அங்கீகரிக்கப்பட்டார்.
🔹 சர்வதேச அளவில், இந்தியாவில் உள்ள கோயில் சிலைகளை மானிடக் கலை (Artifact) அல்ல, வழிபாட்டு பொருள் (Sacred Object) எனவும் அங்கீகரிக்க இந்திய அரசு முயற்சி செய்தது.


5️⃣ இந்து தெய்வ உரிமைகள் – சட்ட ரீதியான அடிப்படை

📌 📜 முக்கியமான சட்ட உச்ச நீதிமன்ற தீர்ப்புகள்:
1️⃣ Pramatha Nath Mullick v. Pradyumna Kumar Mullick (1925, Privy Council)
2️⃣ Yogendra Nath Naskar v. CIT (1969, Supreme Court of India)
3️⃣ Shri Ram Janmabhoomi Case (2019, Supreme Court)

📌 🔹இந்த சட்டவியல் கொள்கைகளின் அடிப்படையில், ஒரு கோயில் தெய்வம் சட்ட உரிமை உடையது.
📌 🔹கோயில் சொத்துகள் தெய்வத்தின் பெயரிலேயே இருக்கும், மனிதர்களின் சொந்தமாகாது.
📌 🔹அந்தத் தெய்வத்தின் சார்பாக "சேபாயிட்" (Shebait) அல்லது "தர்மகர்த்தா" நிர்வகிப்பர்.


🎯 முடிவுரை

📌 பாத்தூர் நடராஜர் வழக்கு இந்தியாவில் கோயில் மூர்த்திகள் சட்ட உரிமை பெற்ற முக்கிய வழக்குகளில் ஒன்று.
📌 இந்த வழக்கின் மூலம், ஒரு ஹிந்து தெய்வம் (Idol) தனியாக ஒரு சட்ட நபராகக் கருதப்படும் என்பது உறுதி செய்யப்பட்டது.
📌 இந்த வழக்கின் வெற்றியின் மூலம், இந்தியாவில் பல கோயில்கள் தங்களது மரபு சொத்துகளை மீண்டும் திருப்பி பெறும் முயற்சியில் வெற்றி கண்டுள்ளன.

🔹 இந்த வழக்கு தொடர்பாக மேலும் தகவல் தேவைப்படுகிறதா? 😊

You said:
ஆமாம்
ChatGPT said:
ChatGPT

பாத்தூர் நடராஜர் வழக்கு மற்றும் இந்தியாவில் திருடப்பட்ட சிலைகளை மீட்பதற்கான சட்ட முயற்சிகள் பற்றிய கூடுதல் தகவல்களை வழங்குகிறேன்.


🔍 6️⃣ பாத்தூர் நடராஜர் வழக்கு – மேலும் தகவல்கள்

📜 6.1 இந்தியாவின் சட்டப்பூர்வ நடவடிக்கைகள்

📌 இந்த Antiquities and Art Treasures Act, 1972

  • இந்தச் சட்டத்தின் படி, 1961க்குப் பிறகு இந்தியாவில் உள்ள எந்த சிலையும், கோயில் சொத்தும், அனுமதி இன்றி நாட்டுக்கு வெளியே அனுப்ப முடியாது.
  • திருடப்பட்ட சிலைகள் "National Property" (தேசிய சொத்து) என்பதால், அதை திருப்பிக் கொண்டுவர அதிகாரம் அரசுக்கு இருக்கிறது.

📌 இந்த வழக்கு உச்சநீதிமன்றத்தில் தாக்கம் செய்த முக்கிய தீர்ப்புகள்:

  • Subramania Swamy v. State of Tamil Nadu (2014) – கோயில் சொத்துகளை பாதுகாக்க அரசு நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டும் என்று நீதிமன்றம் உத்தரவிட்டது.
  • Indian National Trust for Art and Cultural Heritage (INTACH) Cases – இந்தியாவின் மரபுசார் கோயில் சொத்துகளை மீட்டுக் கொள்வதற்கு பல வழக்குகள் தொடரப்பட்டது.

🌍 6.2 சர்வதேச சட்ட முயற்சிகள் & மீட்கப்பட்ட சிலைகள்

📌 பாத்தூர் நடராஜர் வழக்கின் வெற்றிக்கு பின், இந்தியா பல இடங்களில் திருடப்பட்ட சிலைகளை திருப்பி கொண்டு வந்தது.

நாடுகள் திருப்பி கொடுத்த சிலைகள்:

  • ஐக்கிய இராச்சியம் (UK) – பாத்தூர் நடராஜர், ராகுநாதா சிலைகள்
  • ஏமிரேட்ஸ் (UAE) – காஞ்சி காமாட்சி அம்மன் சிலை
  • அமெரிக்கா (USA) – திருச்சிராப்பள்ளி கோயில் சிலைகள்
  • ஆஸ்திரேலியா (Australia) – நந்தி சிலை, புராண மூர்த்திகள்

📌 இந்த மீட்பு நடவடிக்கையில் முக்கிய பங்கு வகித்தவர்கள்:

  • Tamil Nadu Idol Wing CID – தமிழக அரசு அமைத்த சிறப்பு பிரிவு, திருடப்பட்ட சிலைகளை மீட்க பணி செய்கிறது.
  • நஜ்மா ஹெப்துல்லா & சுப்ரமணியன் சுவாமி – சர்வதேச நீதிமன்றங்களில் இந்திய அரசின் தரப்பில் விளக்கமளித்தனர்.

🛕 7️⃣ கோயில்கள் மற்றும் சிலைகளின் பாதுகாப்பு – நடப்பு நிலை

தமிழகத்தில் 44,000+ கோயில்கள் உள்ளன, இதில் பல பழமையான சிலைகள் உள்ளன.
கோயில்களின் சொத்துகள் பாதுகாக்க, அரசு கட்டுப்பாடு உள்ளது – ஆனால் சிலை திருட்டுகள் தொடர்ந்துகொண்டே இருக்கின்றன.
சமீபத்தில், தமிழக அரசு கோயில் சொத்துகளை தனியார் நிலமாக மாற்ற அனுமதிக்கக் கூடாது என்று உயர்நீதிமன்றம் தெரிவித்துள்ளது.
அண்மையில் இந்தியா 100-க்கும் மேற்பட்ட கோயில்களின் சிலைகளை மீட்டிருக்கிறது.


🔮 8️⃣ முடிவுரை

📌 பாத்தூர் நடராஜர் வழக்கு ஒரு முக்கியமான சட்டப் பரிசோதனை (Legal Precedent) ஆக மாறியது.
📌 இந்த வழக்கின் மூலம், ஒரு ஹிந்து தெய்வம் சட்ட உரிமை கொண்டது என்பதும், கோயில் சொத்துகள் தெய்வத்தின் பெயரில் நிலையாக இருக்கும் என்பதும் உறுதி செய்யப்பட்டது.
📌 இந்தியா இன்று வரை திருடப்பட்ட சிலைகளை மீட்டுக் கொள்வதற்காக சர்வதேச நீதிமன்றங்களில் போராடிக்கொண்டிருக்கிறது.


 இந்து தெய்வ உரிமைகள் & பாத்தூர் நடராஜர் வழக்கு

பத்தூர் நடராஜர் வழக்கு, இந்து தெய்வ உரிமைகள், கோயில் உரிமை மற்றும் திருடப்பட்ட கலைப்பொருட்களை திருப்பி அனுப்புவது தொடர்பான இந்தியாவின் மிக முக்கியமான சட்டப் போராட்டங்களில் ஒன்றாகும். இந்த வழக்கு, குறிப்பாக கோயில் சொத்து மற்றும் பாரம்பரிய கலைப்பொருட்கள் தொடர்பாக, இந்து தெய்வங்களின் சட்டப்பூர்வ நிலையை மீண்டும் உறுதிப்படுத்துவதில் முக்கிய பங்கு வகித்தது.


1. பதூர் நடராஜர் வழக்கின் பின்னணி

🔹 கண்டுபிடிப்பு & திருட்டு:


பத்தூர் நடராஜர் என்பது கி.பி 10-11 ஆம் நூற்றாண்டுக்கு முந்தைய நடராஜர் வடிவத்தில் உள்ள சிவபெருமானின் சோழர் கால வெண்கல சிலை ஆகும்.


இந்த பழங்கால பஞ்சலோக (ஐந்து உலோகக் கலவை) சிலை முதலில் தமிழ்நாட்டின் பதூர் கிராமத்தில் உள்ள ஒரு கோவிலில் வைக்கப்பட்டது.

1970களின் பிற்பகுதியில், இது சட்டவிரோதமாக இந்தியாவிலிருந்து கடத்தப்பட்டு ஐக்கிய இராச்சியத்தில் தோன்றியது.


🔹 நாடு திரும்புவதற்கான சட்டப் போராட்டம்:


இந்திய தொல்பொருள் ஆய்வுத் துறை (ASI) தலைமையிலான இந்திய அரசாங்கம், சிலை பிரிட்டிஷ் அருங்காட்சியகம் மற்றும் கலை வியாபாரிகளின் வசம் சென்றடைந்ததைக் கண்டறிந்தது.


தமிழ்நாடு அரசும் ASIயும் லண்டன் நீதிமன்றங்களில் அதைத் திருப்பித் தரக் கோரி வழக்குத் தொடர்ந்தன.


2. வழக்கில் ஒரு நீதித்துறை நபராக இந்து தெய்வம்

வழக்கில் முக்கிய சட்ட வாதங்களில் ஒன்று:


✔ ஒரு இந்து தெய்வம் (நடராஜர் போன்றவர்) கோயில் சிலைகள் மற்றும் நிலங்கள் உட்பட சொத்துக்களை வைத்திருக்கக்கூடிய ஒரு "நீதித்துறை நபர்".

✔ சிலை ஒரு சாதாரண கலைப்பொருள் அல்ல, ஆனால் ஒரு "வாழும் கடவுள்" என்பதால், அதை அகற்றுவது சட்டவிரோதமானது மற்றும் தெய்வத்தின் உரிமைகளை மீறியது.

✔ கோவிலின் ஷெபைட் (பாதுகாவலர் அல்லது அறங்காவலர்) தெய்வத்தின் சார்பாக செயல்படுகிறார், எனவே, தெய்வத்திற்கு அதன் திருடப்பட்ட சொத்தை மீட்டெடுக்க சட்டப்பூர்வ உரிமை உள்ளது.


சட்ட முன்மாதிரிகள் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளன:

🔸 பிரிவி கவுன்சில் (1925) மற்றும் உச்ச நீதிமன்ற தீர்ப்புகள் (எ.கா., அயோத்தி தீர்ப்பு, 2019) ஒரு இந்து தெய்வம் கோயில் சொத்துக்களை வைத்திருக்கும் ஒரு சட்டப்பூர்வ நபர் என்பதை மீண்டும் உறுதிப்படுத்துகின்றன.

🔸 இந்து மத மற்றும் தொண்டு அறக்கட்டளைகள் (HR&CE) சட்டம் கோயில் தெய்வங்களையும் அவற்றின் சொத்துக்களையும் அங்கீகரிக்கப்படாத அந்நியப்படுத்தலில் இருந்து பாதுகாக்கிறது.


3. வழக்கு மற்றும் திருப்பி அனுப்பலின் முடிவு

🏛️ இந்தியாவிற்கு வெற்றி:


1991 ஆம் ஆண்டு, பல வருட சட்ட நடவடிக்கைகளுக்குப் பிறகு, லண்டன் நீதிமன்றம் இந்தியாவிற்கு சாதகமாக தீர்ப்பளித்தது, சிலையை சட்டவிரோதமாக ஏற்றுமதி செய்யப்பட்ட கலாச்சார சொத்தாக அங்கீகரித்தது.


நடராஜர் சிலை 1992 இல் அதிகாரப்பூர்வமாக தமிழ்நாட்டிற்கு திருப்பி அனுப்பப்பட்டது.


இன்று, பதூர் நடராஜர் சென்னை அரசு அருங்காட்சியகத்தில் வைக்கப்பட்டு, தேசிய பொக்கிஷமாக பாதுகாக்கப்படுகிறது.

🔹 தீர்ப்பின் முக்கியத்துவம்:


உலகளவில் திருடப்பட்ட கோயில் கலைப்பொருட்களை மீட்டெடுப்பதற்கு இந்தியாவிற்கு இது ஒரு சட்ட முன்னுதாரணத்தை அமைத்தது.

இந்த வழக்கு, இந்தியாவிற்கு அப்பாலும் கூட, கோயில் சொத்துக்களின் மீதான இந்து தெய்வ உரிமைகளை மீண்டும் உறுதிப்படுத்தியது.


கலை கடத்தலுக்கு எதிரான சர்வதேச ஒத்துழைப்பை வலுப்படுத்தியது மற்றும் இந்திய கோயில் சிலைகளைப் பாதுகாப்பதற்கான கடுமையான சட்டங்களுக்கு வழிவகுத்தது.

4. இந்து தெய்வ உரிமைகள் மீதான பரந்த தாக்கம்

🔸 கோயில்கள் மற்றும் தெய்வங்களுக்கு சட்டப்பூர்வ உரிமை உண்டு:


ராமர் நிலத்தை வைத்திருக்கும் சட்டப்பூர்வ நபராக அங்கீகரிக்கப்பட்ட ராம ஜென்மபூமி வழக்கைப் போலவே (2019), இந்த வழக்கும் கோயில் சிலைகள் தனிநபர்கள் அல்லது அரசாங்கங்களுக்கு அல்ல, தெய்வத்திற்கு சொந்தமானது என்பதை உறுதிப்படுத்தியது.

🔸 கோயில் பாரம்பரியத்திற்கான உலகளாவிய அங்கீகாரம்:


பத்தூர் நடராஜர் வழக்கு இதே போன்ற வழக்குகளில் செல்வாக்கு செலுத்தியது, இது ஆஸ்திரேலியா, இங்கிலாந்து மற்றும் அமெரிக்காவிலிருந்து திருடப்பட்ட பிற சிலைகளைத் திரும்பப் பெற வழிவகுத்தது.

🔸 சிலை கடத்தலுக்கு எதிரான வலுவான சட்டங்கள்:


இன்று, கோயில் கலைப்பொருட்களின் சட்டவிரோத கடத்தலைத் தடுக்க இன்டர்போல் மற்றும் யுனெஸ்கோ இந்திய அதிகாரிகளுடன் இணைந்து செயல்படுகின்றன.


சிலை திருட்டைத் தடுக்க இந்திய தொல்பொருட்கள் மற்றும் கலைப் புதையல்கள் சட்டத்தில் (1972) திருத்தங்களை இந்த வழக்கு தூண்டியது.

5. முடிவுரை

பத்தூர் நடராஜர் வழக்கு இந்து தெய்வ உரிமைகள் மற்றும் இந்தியாவின் கலாச்சார பாரம்பரியத்திற்கான ஒரு மைல்கல் வெற்றியாகும். இது மீண்டும் உறுதிப்படுத்தியது:

✅ இந்து தெய்வங்கள் உரிமை உரிமைகளைக் கொண்ட சட்டப்பூர்வ நபர்கள்.

✅ கோயில் சிலைகளை வெறும் பொருட்களாகக் கருத முடியாது, ஆனால் சட்ட அந்தஸ்துள்ள தெய்வீக நிறுவனங்களாகக் கருதலாம்.

✅ இந்தியா திருடப்பட்ட மதக் கலைப்பொருட்களை மீட்டெடுக்க முடியும், இது எதிர்கால திருப்பி அனுப்பும் வழக்குகளுக்கு ஒரு முன்னுதாரணத்தை அமைக்கிறது.

Hindu Deity Rights & Pathur Nataraja Case

The Pathur Nataraja case is one of India's most significant legal battles related to Hindu deity rights, temple ownership, and the repatriation of stolen artifacts. This case played a crucial role in reaffirming the legal status of Hindu deities as juridical persons, particularly in relation to temple property and heritage artifacts.


1. Background of the Pathur Nataraja Case

🔹 Discovery & Theft:

  • The Pathur Nataraja is a Chola-era bronze idol of Lord Shiva in Nataraja form, dating back to the 10th–11th century CE.
  • This ancient panchaloha (five-metal alloy) idol was originally housed in a temple in Pathur village, Tamil Nadu.
  • In the late 1970s, it was illegally smuggled out of India and surfaced in the United Kingdom.

🔹 Legal Battle for Repatriation:

  • The Indian government, led by the Archaeological Survey of India (ASI), discovered that the idol had reached the possession of the British Museum and art dealers.
  • The Government of Tamil Nadu and ASI filed a lawsuit in the London courts, demanding its return.

2. Hindu Deity as a Juridical Person in the Case

One of the key legal arguments in the case was that:

A Hindu deity (such as Nataraja) is a "juridical person" who can own property, including temple idols and lands.
✔ Since the idol is not an ordinary artifact but a "living deity", its removal was illegal and violated the deity’s ownership rights.
✔ The temple's shebait (custodian or trustee) acts on behalf of the deity, and thus, the deity has the legal right to reclaim its stolen property.

Legal Precedents Referenced:

🔸 The Privy Council (1925) and Supreme Court rulings (e.g., Ayodhya Verdict, 2019) reaffirm that a Hindu deity is a legal person who owns temple assets.
🔸 Hindu Religious and Charitable Endowments (HR&CE) Act protects temple deities and their properties from unauthorized alienation.


3. Outcome of the Case & Repatriation

🏛️ Victory for India:

  • In 1991, after years of legal proceedings, the London court ruled in India's favor, recognizing the idol as illegally exported cultural property.
  • The Nataraja idol was officially returned to Tamil Nadu in 1992.
  • Today, the Pathur Nataraja is housed in the Chennai Government Museum, safeguarded as a national treasure.

🔹 Significance of the Judgment:

  • It set a legal precedent for India to reclaim stolen temple artifacts worldwide.
  • The case reaffirmed Hindu deity rights over temple property, even beyond India.
  • It strengthened international cooperation against art smuggling and led to stricter laws for protecting Indian temple idols.

4. Broader Impact on Hindu Deity Rights

🔸 Temples & Deities Have Legal Ownership:

  • Just like the Ram Janmabhoomi case (2019), where Lord Ram was recognized as a legal person owning land, this case confirmed that temple idols belong to the deity, not individuals or governments.

🔸 Global Recognition of Temple Heritage:

  • The Pathur Nataraja case influenced similar cases, leading to the return of other stolen idols from Australia, the UK, and the US.

🔸 Stronger Laws Against Idol Smuggling:

  • Today, Interpol and UNESCO work with Indian authorities to prevent the illegal trafficking of temple artifacts.
  • The case inspired amendments to Indian Antiquities and Art Treasures Act (1972) to curb idol theft.

5. Conclusion

The Pathur Nataraja case was a landmark victory for Hindu deity rights and India’s cultural heritage. It reaffirmed that:

Hindu deities are legal persons with ownership rights.
Temple idols cannot be treated as mere objects but as divine entities with legal status.
India can reclaim stolen religious artifacts, setting a precedent for future repatriation cases.

Hindu Deity a Juridical Person

Hindu deity (murti/idol) is considered a juridical person (legal entity) capable of owning property, receiving donations, and being represented in legal proceedings. This concept has been upheld in multiple court judgments, including those by the Privy Council, Supreme Court of India, and various High Courts.


1. Legal Recognition of Hindu Deities as Juridical Persons

The recognition of Hindu deities as juridical persons means that they have a distinct legal identity, similar to companies or trusts, allowing them to:

Own property and lands (e.g., temple lands and assets)
Receive donations and offerings
File and defend lawsuits through representatives (trustees or shebaits)
Enjoy rights under the law, but with limitations

This concept is unique to Hindu temples and follows ancient traditions where the deity is treated as the rightful owner of temple wealth.


2. Key Judicial Precedents Supporting This Concept

(i) Pramatha Nath Mullick v. Pradyumna Kumar Mullick (1925, Privy Council)

  • The Privy Council of London ruled that an idol (Hindu deity) is a juristic person and can legally hold property.
  • The deity is represented by a shebait (manager/caretaker) who manages the deity's affairs.

(ii) Yogendra Nath Naskar v. CIT (1969, Supreme Court of India)

  • The Supreme Court reaffirmed that a Hindu deity is a juridical person and can be taxed like a corporate entity for its income.
  • However, since the deity cannot act independently, a shebait or trustee must act on its behalf.

(iii) Ram Jankijee Deities v. State of Bihar (1999, Supreme Court)

  • The Supreme Court held that an idol is a perpetual minor under Hindu law, meaning it always needs a guardian (trustee or shebait) to represent its legal interests.

(iv) Shri Ram Janmabhoomi Case (Ayodhya Verdict, 2019, Supreme Court)

  • The Supreme Court of India reaffirmed that Lord Ram (Ram Lalla Virajman) is a juridical person, making it one of the strongest modern cases on this doctrine.
  • The court ruled that the deity is the rightful owner of the disputed land in Ayodhya, based on its legal status as a person.

3. Limitations of Deities as Juridical Persons

🔸 A deity cannot physically appear in court and must be represented by a trustee or shebait.
🔸 A deity cannot hold criminal liability (e.g., it cannot be sued for a crime).
🔸 Only specific deities (installed in temples) have legal status—abstract deities (e.g., concepts like Dharma) do not.


4. Comparison with Other Religions

📌 Christianity & Islam:

  • Churches and mosques are not considered legal persons, but religious trusts or societies manage them.
  • Unlike Hindu deities, Jesus Christ or Allah is not legally considered a person in Indian law.

📌 Hinduism:

  • Deities installed in temples are considered living legal persons (e.g., Lord Jagannath in Puri, Lord Vishnu in Tirupati, Lord Ram in Ayodhya).

5. Conclusion

Under Indian law, a Hindu deity installed in a temple is a juridical person with the ability to own property, sue or be sued, and receive donations. However, a living person (trustee or shebait) must represent the deity in all legal matters. This doctrine plays a crucial role in temple administration and the preservation of Hindu religious rights.

Would you like more details on a specific court case or legal provision? 

Wednesday, January 22, 2025

இறைவன் கோவில் வாசலில் உள்ள ஈவெரா சிலைகள்/ மூட வெறுப்பு வாசகம் அகற்ற வேண்டும்-விரைவில் உச்ச நீதிமன்றத் தீர்ப்பு

 இறைவன் கோவில் வாசலில் உள்ள ஈவெரா சிலைகள்/ மூட வெறுப்பு வாசகம் அகற்ற வேண்டும்-விரைவில் உச்ச நீதிமன்றத் தீர்ப்பு

பெரியார் சிலை வாசகங்கள்: தமிழக அரசின் விளக்கத்தை கேட்ட நீதிமன்றம்!

 Samayam Tamil | Updated: 12 Sept 2022, 4:56 pm

பெரியார் சிலைக்கு கீழ் உள்ள வாசகங்களை நீக்க கோரிய வழக்கில் தமிழக அரசு பதிலளிக்க உத்தரவிடப்பட்டுள்ளது.

Samayam Tamil
பெரியார் சிலைக்கு கீழ் உள்ள கடவுள் மறுப்பு வாசகங்களை நீக்க கோரிய மனு மீது தமிழ்நாடு அரசு பதில் அளிக்க உச்சநீதிமன்றம் உத்தரவிட்டுள்ளது.

தமிழ்நாடு முழுவதும் பல்வேறு பகுதிகளில், சிறிய, பெரிய நகரங்களில் பெரியார் சிலைகள் அமைக்கப்பட்டுள்ளன. இந்த சிலைகளின் கீழ், பெரியாரின் கருத்துகள் வாசகங்களாக பொறிக்கப்பட்டுள்ளன. அவற்றில் கடவுள் மறுப்பு வாசகங்களும் இடம்பெற்றுள்ளன.
இந்த கடவுள் மறுப்பு வாசகங்களை நீக்க வேண்டும் என்று கூறி சென்னை உயர்நீதிமன்றத்தில் மனு தாக்கல் செய்யப்பட்டபோது அதனை நீதிமன்றம் தள்ளுபடி செய்தது.
இந்நிலையில், பெரியார் சிலையின் கீழுள்ள வாசகங்கள், பெரும்பாலான மக்களின் உணர்வுகளை புண்படுத்துவதாகவும், இந்தியாவின் மதசார்பின்மை கொள்கைக்கு எதிராக உள்ளதாகவும் உச்சநீதிமன்றத்தில் மனு தாக்கல் செய்யப்பட்டது.

இந்த மனு இன்று (செப்டம்பர் 12) விசாரணைக்கு வந்தது. அப்போது மனுதாரர் தரப்பு வழக்கறிஞர், பெரியாரின் கடவுள் மறுப்பு வாசகங்கள், கடவுள் மீது நம்பிக்கை கொண்ட மக்களின் உணர்வை புண்படுத்துகிறது. கடவுள் மறுப்பு வாசகங்கள் அடங்கிய சிலையை பராமரிக்க அரசு பணம் செலவு செய்ய முடியுமா? எனத் தெரிவித்தார்.
இதனையடுத்து இந்த மனு மீது தமிழக அரசு பதிலளிக்க வேண்டும் என உச்சநீதிமன்றம் உத்தரவிட்டுள்ளது.


பெரியார் சிலை தொடர்பான பேச்சு; கனல் கண்ணனுக்கு எதிரான வழக்கு ரத்து! - actor Kanal kannan - ACTOR KANAL KANNAN

பெரியார் சிலையை உடைப்பது குறித்து பேசியதாக சினிமா ஸ்டண்ட் மாஸ்டர் கனல் கண்ணனுக்கு எதிரான வழக்கை ரத்து செய்து சென்னை உயர் நீதிமன்றம் உத்தரவிட்டுள்ளது

By ETV Bharat Tamil Nadu Team  Published : Oct 3, 2024, 12:25 PM IST
சென்னை: இந்து முன்னணி அமைப்பின், இந்துக்களின் உரிமை மீட்புப் பிரசார பயண நிறைவு விழாவையொட்டி, சென்னை மதுரவாயலில் ஆகஸ்ட் 1ஆம் தேதி நடந்த பொதுக்கூட்டத்தில், “ஸ்ரீரங்கம் ரங்கநாதர் கோயில் வாசலில் கடவுளை கொச்சைப்படுத்தும் வகையிலான வாசகங்களுடன் வைக்கப்பட்டிருக்கும் சிலை உடைக்கப்படும் நாள் தான் இந்துக்களின் எழுச்சி நாள்” என இந்து முன்னணி மாநில கலை பண்பாட்டு பிரிவின் செயலரும், சினிமா ஸ்டண்ட் மாஸ்டருமான கனல் கண்ணன் பேசியுள்ளார்.

இது தொடர்பாக தந்தை பெரியார் திராவிடர் கழகத்தின் மாவட்டச் செயலாளர் குமரன் அளித்த புகாரின் அடிப்படையில், கலகம் செய்ய தூண்டிவிடுதல், அமைதியை சீர்குலைக்கும் வகையில் செயல்படுதல் ஆகிய பிரிவுகளின் கீழ் கனல் கண்ணனுக்கு எதிராக சென்னை சைபர் க்ரைம் போலீசார் வழக்குப் பதிவு செய்தனர்.


சென்னை எழும்பூர் நீதிமன்றத்தில் நிலுவையில் உள்ள இந்த வழக்கை ரத்து செய்யக் கோரி கனல் கண்ணன் சென்னை உயர் நீதிமன்றத்தில் மனுத்தாக்கல் செய்திருந்தார். அந்த மனுவில், “கோயில் வாசலில், கடவுளை நம்புகிறவன் முட்டாள், கடவுளை வழிபடுபவன் காட்டுமிராண்டி என்ற வாசகங்களுடன் பக்தர்களின் மனதை புண்படுத்தும் வகையில் உள்ள சிலையை காவல் துறையினர் அகற்றியிருக்க வேண்டும். சிலையை வைத்தவர்கள் மீது வழக்குப்பதிவு செய்வதற்குப் பதில் தனக்கு எதிராக வழக்குப்பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளது” இவ்வாறு குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.

இந்த வழக்கை விசாரித்த நீதிபதி ஜெயச்சந்திரன், கோயிலுக்கு எதிரில் ஆத்திகர்கள் குறித்து சிலை பீடத்தில் இடம்பெற்றுள்ள வாசகங்கள் காரணமாகவே மனுதாரர் பேசியிருக்கிறார் எனக் கூறி, கனல் கண்ணன் மீதான வழக்கை ரத்து செய்து உத்தரவிட்டார்.

https://www.thehindu.com/news/national/tamil-nadu/statements-against-theists-on-pedestal-of-periyars-statue-are-provocative-says-madras-high-court/article68712347.ece

Statements against theists on pedestal of Periyar’s statue are provocative, says Madras HC

Justice G. Jayachandran quashes case booked against stunt choreographer ‘Kanal’ Kannan for having called for the demolition of the statue

Updated - October 03, 2024 12:40 pm IST - CHENNAI

File photo of the bronze statue of Periyar E.V. Ramasamy installed in front of the rajagopuram of the Sri Ranganathasamy Temple at Srirangam in Tiruchi

File photo of the bronze statue of Periyar E.V. Ramasamy installed in front of the rajagopuram of the Sri Ranganathasamy Temple at Srirangam in Tiruchi | Photo Credit: M. Moorthy

The Madras High Court on Thursday (October 3, 2024) quashed a charge sheet filed by the Chennai Central Crime Branch police against film action choreographer ‘Kanal’ Kannan alias V. Kannan, 61, in a case booked for allegedly demanding the demolition of a statue of rationalist and Dravidian ideologue ‘Thanthai’ Periyar, located outside the Sri Ranganathaswamy Temple at Srirangam in Tiruchi district of Tamil Nadu.

Justice G. Jayachandran wrote: “It is the member of Thanthai Periyar Dravidar Kazhagam who has given the complaint. In fact, the display of provocative words, commenting about believers of God opposite to a Hindu temple, is the cause for the speech and the person who had provoked the speech cannot take advantage of their provocations and prosecute the petitioner for his reaction.”

The judge allowed the quash petition moved by Mr. Kannan and set aside the entire prosecution pending before a Metropolitan Magistrate court at Egmore in Chennai. The case was booked in 2022 and the petitioner was arrested immediately. Then, Justice G.K. Ilanthiraiyan granted him bail on the condition that the stunt master must file an affidavit undertaking not to make such provocative speeches in the future.

However, in his bail petition, the stunt master had argued there was nothing wrong with demanding the removal of the statute of the rationalist, located right outside a temple visited by lakhs of worshippers every day, along with “disparaging comments” about theists. He contended the police had arrested him instead of arresting those who had erected the statue in front of the temple.

Stating he was an office-bearer of the Hindu Munnani, Mr. Kannan said the speech was made at a public meet organised by the latter. While addressing the participants, he had said that Periyar’s statue outside the Sri Ranganathaswamy Temple should be demolished because it contained statements that all those who believe in God and offer worship were “fools and barbarians”.

“Sri Ranganathaswamy temple is a holy one where at least one lakh Hindus worship every day... The petitioner submits that he does not believe what he said was against any law of the country. On the other hand, the existence of the statue with those words is certainly an offence punishable under Sections 153 (promoting enmity between different groups), 505(1)(b) (disturbing public tranquillity) and 505(2) (promoting enmity between classes) of the Indian Penal Code,” he said.

The petitioner had further claimed that in recent days, many videos were being circulated on social media demeaning Hindu gods and the faith of the Hindus, but the police had not chosen to register cases against those individuals.

Tuesday, January 21, 2025

திருப்பரங்குன்றம் மலை கோவில்- அராஜகமாக முஹம்மதிய ஆக்கிரமிப்பும் கலவரம் தூண்டலும்

 திருப்பரங்குன்றம் மலை முருகன் கோவில் தமிழின் மிகத் தொன்மையான அகநானூறு முதல் பல சங்க இலக்கியங்களில் பெருமையாகக் கூறப்பட்டு உள்ளது.








உலகம் முழுவதும் ஏற்ற சட்ட உண்மை- இறைவன் திருக்கோவில் மூர்த்தி எனும் விக்ரகமானவர் ஒரு சட்டப்படியான என்றுமே மைனர் என வாழ்பவர் என ஏற்றது. திஉவாரூர் மாவாட்டத்தை சேர்ந்த பத்தூர் நடராஜர் திருமேனி கடத்தியதை - மீண்டும் கோவிலிற்கு லண்டன் நீதிமன்றம் மேலுள்ள அடிப்படையில் மீட்க உத்தரவு தந்தது.
திருப்பரங்குன்றம் மலையின் மேலே காசி விஸ்வநாதர் கோவிலும் கீழே முருகரின் குடைவரை கோவிலும் உள்ளது. இந்துக்களிற்கு வழிபாட்டின் அடிப்படை மூர்த்தி, ஸ்தலம், தீர்த்தம் ஆகும். அந்த மலையே வழிபாட்டு மூர்த்தி ஆகும். பரிபாடலில் திருப்பரங்குன்ற கோவிலில் இருந்த பெரிய கோவில் அங்கே மக்கள் வழிபாட்டு முறை, அக்கோவில் எழுத்து மண்டபம் உள்ளே ரதி-மன்மதன் தொன்மம், ராமாயணக் காட்சிகள் இருந்ததை உறுதி செய்கின்றன.

19ம் நூற்றாண்டின் பிற்பாதி நடுவே திடீர் என சில முஹம்மதியர்கள் மலை மீதேறி சில பகுதிகளை ஆக்கிரமித்தனர். அங்கு ஒரு தர்காவைக் கட்டி சிக்கந்தர் தர்கா என்று பெயர் சூட்டினர். அதுமட்டுமல்லாமல், மலைப் பகுதிகளையே சிக்கந்தர் மலை என்று அழைக்கத் துவங்கினர். மலை உச்சியில் உள்ள மரங்களில் முஸ்லிம்களின் பச்சை நிற பிறைக் கொடியைப் பறக்கவிட்டனர்.

தமிழகத்தில் மதவெறி தூண்டி இந்து ஒற்றுமை சிதைக்க திராவிட அரசியல்வாதிகள் அவ்வப்போது சில முஹம்மதிய அடிப்படைவாதிகளைத் தூண்டி திருபரங்குன்றத்தில் கலவரம் தூண்டுவது நடந்து உள்ளது.

தமிழர் திருபரங்குன்ற புனிதம் காக்க கிறிஸ்துவ ஆங்கிலேய ஆட்சி போது வழக்காட- இறுதியாக லண்டனில் உள்ள தலைமை பிரிவ்யூ கவுன்சில் நீதிமன்றம் தெளிவாக 1931ல் மலை முழுவதுமே இறைவனுடையதே- ஆனால் பயன் இல்லாமல் இருந்த இடத்தில் நுழைந்துள்ள தர்காவை இனி எந்த வித மாற்றம் செய்யாமல் உள்ளூர் முஹம்மதியர் சாதரணத் தொழுகை தொடரலாம் எனத் தீர்ப்பு