Friday, July 18, 2025

மித்தானி-ஹிட்டைட் உடன்படிக்கை (Mitanni-Hittite Treaty, ~1380 BCE)- இந்திர, மித்திர சாட்சியாக- மற்றும் சமஸ்கிருத சொற்கள் கொண்டது, - சமஸ்கிருத எண் பெயர் சொற்கள் கொண்டது

 

மித்தானி-ஹிட்டைட் உடன்படிக்கை (Mitanni-Hittite Treaty, ~1380 BCE): இந்திரன், மித்திரன் மற்றும் சமஸ்கிருத சொற்களின் மர்மம்

1. உடன்படிக்கையின் பின்னணி

மெசபடோமியாவின் மித்தானி இராச்சியம் (Mitanni, கி.மு. 1500–1300) மற்றும் அனடோலியாவின் ஹிட்டைட் பேரரசு (Hittite Empire) இடையே கி.மு. 1380-ல் ஒரு சமரச உடன்படிக்கை கையெழுத்தானது. இந்த உடன்படிக்கையின் மிகவும் அதிர்ச்சியூட்டும் அம்சம்?

  • இந்தோ-ஆரிய தெய்வங்களான இந்திரன் (Indra), மித்திரன் (Mitra), வருணன் (Varuna), நாசத்தியர்கள் (Nasatya) ஆகியோர் சாட்சியாக அழைக்கப்படுகிறார்கள்!

  • சமஸ்கிருதத்தின் முன்னோடியான பண்டைய இந்தோ-ஆரிய மொழியின் சொற்கள் பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளன.


2. உடன்படிக்கையில் உள்ள சமஸ்கிருத/இந்தோ-ஆரிய சொற்கள்

இந்த உடன்படிக்கை அக்காடியன் மொழியில் எழுதப்பட்டிருந்தாலும், மித்தானிய இந்தோ-ஆரிய தெய்வங்கள் மற்றும் எண்கள் சமஸ்கிருதத்துடன் நெருக்கமாக உள்ளன:

(அ) தெய்வங்களின் பெயர்கள்

மித்தானி பெயர்சமஸ்கிருதம்தமிழ்
In-da-raइन्द्र (Indra)இந்திரன்
Mi-it-raमित्र (Mitra)மித்திரன் (நண்பன்/சூரியன்)
A-ru-naवरुण (Varuna)வருணன் (நீரின் தெய்வம்)
Na-ša-at-ti-iaनासत्य (Nasatya, அசுவினிகள்)அசுவினி தேவர்கள்

(ஆ) சமஸ்கிருத எண்கள்

மித்தானி மன்னர்களின் பெயர்களில் சமஸ்கிருத எண்கள் காணப்படுகின்றன:

  • "Artatama" (ஏழாவது மன்னன்) → "Saptama" (सप्तम, 7-வது)

  • "Tushratta" (9-வது மன்னன்) → "Nav-rita" (नव, 9)


3. இது ஏன் முக்கியமானது?

  1. இந்தோ-ஆரியர்களின் பரவலுக்கான சான்று

    • மித்தானியர்கள் இந்தோ-ஆரிய மொழி பேசியவர்கள் என்பதை இது நிரூபிக்கிறது.

    • வேத கால இந்தியாவுக்கு (1500 BCE) முன்பே இந்த தெய்வங்கள் மத்திய கிழக்கில் இருந்தனர்!

  2. சமஸ்கிருதத்தின் பழமை

    • இந்த சொற்கள் ஋க்வேதத்திற்கு (கி.மு. 1500–1200) முந்தையவை.

    • "புராதன இந்தோ-ஆரிய மொழி" ஒன்று இருந்திருக்க வேண்டும்.

  3. தமிழ்-வேத காலத்துடன் தொடர்பு?

    • மித்தானியர்களின் குதிரை பயிற்சி மற்றும் இரதப் போர்கள் வேத ஆரியர்களை ஒத்திருந்தன.

    • ஆனால், தமிழர்களின் சங்க இலக்கியங்களில் இந்த தெய்வங்கள் இல்லை → இருவரும் வேறுபட்ட வம்சாவளிகள்.


4. விமர்சனப் பார்வை

  • மித்தானியர்கள் யார்?

    • அவர்கள் இந்தோ-ஆரியர்களா, அல்லது ஹூரியர்களா? (ஹூரிய மொழி பேசியவர்கள், ஆனால் இந்தோ-ஆரிய தெய்வங்களை வணங்கினர்).

  • எப்படி இந்த தெய்வங்கள் மத்திய கிழக்கு சென்றன?

    • இந்தோ-ஆரியர்களின் westward migration (மேற்கு நோக்கிப் பரவல்) கி.மு. 1800-1600-ல் நடந்திருக்கலாம்.

  • தமிழ்-மித்தானி தொடர்பு?

    • தமிழகத்தில் இந்திரன், வருணன் பற்றிய குறிப்புகள் பிற்காலத்தில் (சங்கம் முதல் புராணம் வரை) தான் வருகின்றன.


5. முடிவு: ஒரு மறக்கப்பட்ட இந்தோ-ஆரிய பரவல்

மித்தானி-ஹிட்டைட் உடன்படிக்கை இந்திய மொழிகள் மற்றும் பண்பாட்டின் பரவலுக்கான ஒரு நிரூபணம். இது வேத காலத்துக்கு முன்னரே இந்தோ-ஆரியர்கள் மத்திய கிழக்கில் இருந்தனர் என்பதைக் காட்டுகிறது.

"இன்று நாம் 'இந்திரன்' என்றால் நினைக்கும் தெய்வம், 3400 ஆண்டுகளுக்கு முன் சிரியாவில் ஒரு உடன்படிக்கையில் சாட்சியாக இருந்தான்!"

மேலும் படிக்க:

  1. "The Horse, the Wheel, and Language" (David W. Anthony) – இந்தோ-ஆரிய பரவல் குறித்த ஆய்வு.

  2. "Early Indian Influence on the West" (B. G. Sidharth) – மித்தானி-இந்திய தொடர்புகள்.

  3. Hittite Texts (University of Chicago) – உடன்படிக்கையின் மொழிபெயர்ப்புகள்.

பாரசீகத்தின் நக்ஷ்-இ ரோஸ்டமும் டேரியஸின் கல்லறையும்: "இந்தியா" குறித்த பண்டைய ( ) கல்வெட்டு

 

பாரசீகத்தின் நக்ஷ்-இ ரோஸ்டமும் டேரியஸின் கல்லறையும்: "இந்தியா" குறித்த பண்டைய கல்வெட்டு

(Naqsh-e Rostam & Darius I’s Tomb: The Ancient Persian Inscription Mentioning "India")

1. நக்ஷ்-இ ரோஸ்டம் – ஒரு வரலாற்று நினைவுச்சின்னம்

நக்ஷ்-இ ரோஸ்டம் (Naqsh-e Rostam) என்பது ஈரானின் பார்சா மாகாணத்தில் (இன்றைய ஷிராஸ் அருகே) அமைந்துள்ள ஒரு பண்டைய பாறைக் கல்லறை மற்றும் கல்வெட்டு தொகுப்பாகும். இங்கு அகாமனிசியப் பேரரசர்களான டேரியஸ் I, செர்சஸ் I, அர்தசெர்சஸ் I போன்றோரின் கல்லறைகள் உள்ளன.

இந்த தளத்தில் டேரியஸ் I (கி.மு. 522–486)-ன் கல்லறையில் ஒரு பழைய பாரசீக கல்வெட்டு உள்ளது, அதில் "இந்தியா" (𐏃𐎡𐎭𐎢𐎺, Hindūš) என்ற பெயர் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.


2. டேரியஸின் கல்வெட்டில் "இந்தியா" – வரலாற்றுப் பின்னணி

டேரியஸ் I-ன் பெய்ஸ்டூன் கல்வெட்டு (Behistun Inscription) மற்றும் நக்ஷ்-இ ரோஸ்டம் கல்வெட்டுகளில், அவர் தனது பேரரசின் மாகாணங்களை பட்டியலிடுகிறார். அவற்றில் 24-வது மாகாணமாக "இந்தியா" (Hindūš) குறிப்பிடப்படுகிறது.

கல்வெட்டின் முக்கிய பகுதி (பழைய பாரசீக மொழியில்):

"𐎭𐎠𐎼𐎹𐎺𐎢𐏁 𐎧𐏁𐎠𐎹𐎰𐎡𐎹 𐏃𐎡𐎭𐎢𐎺 𐎠𐎺𐎠𐎿𐎫𐎠𐎶 𐎱𐎼𐎭𐎠𐎹"
(Dārayavauš Xšāyaθiya Hindūš avāstāyam paradāyam)
"டேரியஸ் ராஜா, இந்தியாவை (Hindūš) ஒரு மாகாணமாக ஆண்டேன்."

இந்தியா என்றால் எது?

  • அகாமனிசியப் பேரரசில் "இந்தியா" (Hindūš) என்பது இன்றைய பாகிஸ்தான் (காந்தாரம், சிந்து பகுதி) மற்றும் வடமேற்கு இந்தியா (பஞ்சாப் வரை) ஆகிய பகுதிகளைக் குறித்தது.

  • சிந்து நதிப் பகுதியை (Indus Valley) அடிப்படையாகக் கொண்டது.


3. டேரியஸின் கல்வெட்டு – ஏன் முக்கியமானது?

  1. இந்தியாவின் முதல் எழுத்துப்பூர்வ குறிப்பு

    • இந்த கல்வெட்டு (கி.மு. 5-ஆம் நூற்றாண்டு) "இந்தியா" என்ற பெயரின் மிகப் பழமையான எழுத்துப்பூர்வ சான்று.

    • இதற்கு முன் வேத கால இந்தியா பற்றிய குறிப்புகள் மொழிபெயர்ப்புகளில் மட்டுமே உள்ளன.

  2. பாரசீக-இந்திய உறவுகளின் ஆரம்பம்

    • டேரியஸ் I சிந்து பகுதியை கைப்பற்றியதாக கல்வெட்டு கூறுகிறது.

    • இது பாரசீகர்களுக்கும் இந்தியாவுக்கும் இடையேயான வணிகம், கலாச்சார பரிமாற்றத்தின் தொடக்கம்.

  3. பண்டைய உலகின் நிர்வாக முறை

    • இந்தியா அகாமனிசியப் பேரரசின் மாகாணமாக (Satrapy) இருந்ததை உறுதிப்படுத்துகிறது.


4. விமர்சனப் பார்வை

  • "இந்தியா" என்ற பெயரின் எல்லை: இது முழு இந்தியத் துணைக்கண்டத்தைக் குறிக்கவில்லை – சிந்து பகுதி மட்டுமே.

  • கல்வெட்டின் நம்பகத்தன்மை: டேரியஸ் தனது பேரரசின் விரிவாக்கத்தை பெருமைப்படுத்தும் நோக்கில் எழுதியிருக்கலாம்.

  • இந்திய ஆதாரங்களில் இல்லாதது: இந்தியப் புறநானூறுகள் (வேதங்கள், புராணங்கள்) இந்த கைப்பற்றைக் குறிப்பிடவில்லை.


5. முடிவு: ஒரு பண்டைய உலகின் வரலாற்று சான்று

நக்ஷ்-இ ரோஸ்டமில் உள்ள டேரியஸின் கல்வெட்டுஇந்தியா என்ற பெயரின் முதல் பதிவு மட்டுமல்ல – பாரசீகம் மற்றும் இந்தியாவின் தொடர்புக்கான ஒரு முக்கிய சான்று. இது பண்டைய உலகின் அரசியல், வணிக வலையமைப்புகளை புரிந்துகொள்ள உதவுகிறது.

"இன்றைய இந்தியாவின் பெயருக்கான முதல் எழுத்துச் சான்று, ஒரு பாரசீக ராஜாவின் கல்லறையில் உள்ளது – வரலாற்றின் முரண்பாடு!"

மேலும் படிக்க:

  1. Behistun Inscription (பெய்ஸ்டூன் கல்வெட்டு) – டேரியஸின் விரிவான வெற்றிக் குறிப்புகள்.

  2. Herodotus' Histories – பாரசீகர்களின் இந்தியப் படையெடுப்புகள் குறித்த கிரேக்கக் குறிப்புகள்.

  3. R. Schmitt's "Old Persian Inscriptions" – பழைய பாரசீக கல்வெட்டுகளின் மொழிபெயர்ப்பு.