தமிழர் திருமணம் என்பது வைதீக முறையில் நிகழ்ந்தது என்பதை சிலப்பதிகாரம் கூறுவது
சாலி ஒரு மீன் தகையாளை கோவலன்மா முது பார்ப்பான் மறை வழி காட்டிடதீ வலம் செய்வது காண்பார் கண் நோன்பு என்னை 55சாலி ஒரு மீன் தகையாளை கோவலன் மா முது பார்ப்பான் மறை வழி காட்டிட தீ வலம் செய்வது காண்பார் கண் நோன்பு என்னை 55
குறுந்தொகை 106, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
புல் வீழ் இற்றிக் கல் இவர் வெள் வேர்
வரை இழி அருவியின் தோன்றும் நாடன்,
தீது இல் நெஞ்சத்துக் கிளவி நம் வயின்
வந்தன்று, வாழி தோழி, நாமும்
‘நெய் பெய் தீயின் எதிர்கொண்டு 5
தான் மணந்தனையம்’ என, விடுகம் தூதே.
பாடல் பின்னணி: குறிஞ்சியுள் மருதம். பரத்தையிற் பிரிந்த தலைவனின் தூது கண்டு தலைவி தோழியிடம் கூறியது.
பொருளுரை: தோழி! நீ நீடு வாழ்வாயாக! புல்லிய விழுதுகளை உடைய இற்றி மரத்தின் பாறைகளில் படர்கின்ற வெள்ளை வேர், மலையிலிருந்து வீழும் அருவியைப்போல் தோன்றும் நாட்டையுடைய தலைவன் தன் குற்றமற்ற நெஞ்சத்திலிருந்து கூறிய சொற்கள் நம்மிடத்து வந்துள்ளது. நாமும் நெய்யைப் பெய்த தீயைப் போல, அவன் என்னை மணந்தபொழுது எவ்வாறு இருந்தோமோ அவ்வாறே உள்ளோம் என்று தூது விடுவோம்.
குறிப்பு: இரா. இராகவையங்கார் உரை – பேராசிரியர் இதனைக் கற்பாகக் கொள்ளல் காண்க (தொல்காப்பியம் மெய்ப்பாட்டியல் 23), இளம்பூரணர் இதனைக் களவாகக் கொள்ளல் காண்க (தொல்காப்பியம் களவியல் 2). புல் வீழ் இற்றிக் கல் இவர் வெள் வேர் (1) – இரா. இராகவையங்கார் உரை – ‘புல் வீழ் இற்றிக் கல் இவர் வெள் வேர்’ என்றதனால் இற்றிமரம் கல்லினின்று வெளியே வளர்ந்து கோடுகள் புறப்பட நீடினும் தனக்கு இடனாகிய கல்லினை விடாது வீழினால் பற்றிக் கோடற்கு இவர்தல் போலத் தலைவன் இல்லினின்று வெளியே சென்று ஒழுகினும் தனக்கு இடனாகிய மனையை விடாது தூது மொழியினால் பற்றிக் கொள்கின்றான் எனக் குறித்தாளாம். நாமும் (4) – உ. வே. சாமிநாதையர் உரை – உம்மை இறந்தது தழீஇயது. தலைவன் மணந்த காலத்தில் நிறைந்த அன்போடு இருந்தவாறே இப்பொழுதும் குறைவின்றி இருப்பேம் என்றமையின் அவனை ஏற்றுக்கோடற் குறிப்புப் பெற்றது. இற்றி மர விழுது: குறுந்தொகை 106 – புல் வீழ் இற்றிக் கல் இவர் வெள் வேர் வரை இழி அருவியின் தோன்றும், நற்றிணை 162 – வேனில் இற்றித் தோயா நெடு வீழ் வழிநார் ஊசலின் கோடை தூக்குதொறும் துஞ்சு பிடி வருடும் அத்தம் அகநானூறு 345 – ஒல்கு நிலை இற்றி ஒரு தனி நெடு வீழ் கல் கண் சீக்கும் அத்தம்.
சொற்பொருள்: புல் வீழ் இற்றிக் கல் இவர் வெள் வேர் – புல்லிய விழுதுகளை உடைய இற்றி மரத்தின் பாறைகளில் படர்கின்ற வெள்ளை வேர், வரை இழி அருவியின் தோன்றும் – மலையிலிருந்து வீழும் அருவியைப்போல் தோன்றும் (அருவியின் – இன் ஒப்புப்பொருளில் வந்தது, ஐந்தாம் வேற்றுமை உருபு), நாடன் – நாட்டையுடைய தலைவன், தீது இல் நெஞ்சத்துக் கிளவி நம் வயின் வந்தன்று – குற்றமற்ற நெஞ்சத்திலிருந்து வந்த சொற்கள் நம்மிடத்து வந்துள்ளது, வாழி – நீடு வாழ்வாயாக, அசைநிலை, தோழி – தோழி, நாமும் – நாமும் நெய் பெய் தீயின் எதிர்கொண்டு – நெய்யைப் பெய்த தீயைப் போல (தீயின் – இன் ஒப்புப்பொருளில் வந்தது, ஐந்தாம் வேற்றுமை உருபு), தான் மணந்த அனையம் – அவன் மணந்தபொழுது எவ்வாறு இருந்தோமோ அவ்வாறே உள்ளோம், என – என்று, விடுகம் தூதே – நாம் தூது விடுவோம்
Maruthan Ilanākanār, Marutham, What the heroine said to the unfaithful hero
O man from the fine town with abundant water,
where a gander with delicate feathers swims with
pride with his female of beautiful walk, around an
isolated newly-opened pollen-filled lotus blossom in
a cold pond with flowers,
like a Vedic Brahmin who circumambulates the fire
on the day of their marriage filled with love, with his
pretty woman with deer-like looks, shy, hiding in her clothes!
