தமிழ் பற்றாளர் பெயரில் மத்திய அரசை பைத்தியக்காரத்தனமாய் இது போல மோசடி வைத்து விமர்சிக்கவும் செய்கின்றனர்
Sankara Narayanan G 19 ஆம் நூற்றாண்டின் எழுத்துக்கள்
தமிழ் எழுத்துக்கள் பொறிக்கப்பட்ட கப்பல் மணி
இடைசங்க பாண்டியர் கால கப்பல் மணி தமிழ் எழுத்துக்கள் பொறிக்கப்பட்டது. உள்ள இடம் நியூசிலாந்து அருங்காட்சியகம். 1846 ஆம் ஆண்டு பாதிரியார் வில்லியம் கொலென்ஸோவால் மவுரி இன பழங்குடி பெண் உருளைக்குழங்கு அவித்துக் கொண்டு இருந்த வேலையில் அவரிடம் ஒரு சட்டியை குடுத்துவிட்டு இந்த கப்பல் மணியை பெற்றார். அந்த பெண்மணி இந்த கப்பல் மணியை தனது மூதாதையர் மரத்தின் வேர் தோண்டும் வேலையில் கன்டுபிடித்ததாகவும் பல தலைமுறை கள் கடந்து பாவனையில் இருந்ததாகவும் தெரிவித்தார்.
இந்தக் கப்பல் மணியின் உண்மையான வயதும் மறைக்கப் பட்டிருக்கிறது அதே போல் இதை மொழி பெயர்த்தவரும் தமிழ் வட்டெழுத்துக்களை தவறாகவோ இல்லை வேண்டுமென்றோ மாற்றி மொழிபெயர்த்துள்ளார்.
தமிழ் ஆர்வலர் கவனத்திற்கு. தமிழன் கால் படாத கண்டமே இல்லை சங்ககாலம் தொட்டு.
-----------------------------------------------------------------------
- தமிழர் சேவை சங்கம் TSS
- தமிழர் சேவை சங்கம் TSS
கப்பல் மணி
Tamil bell
The Tamil Bell is a broken bronze bell discovered in approximately 1836 by missionary William Colenso. It was being used as a pot to boil potatoes by Māori women near Whangarei in the Northland Region of New Zealand.
The bell is 13 cm long and 9 cm deep, and has an inscription. The inscription running around the rim of the bell has been identified as old Tamil. Translated, it says "Muhayideen Baksh’s ship’s bell". Some of the characters in the inscription are of an archaic form no longer seen in modern Tamil script, thus suggesting that the bell could be about 500 years old, possibly from the Later Pandya period.[1] It is thus what is sometimes called an out-of-place artefact.
Indologist V. R. Ramachandra Dikshitar states in his The Origin and Spread of the Tamils that ancient Tamil sea-farers might have had a knowledge of Australia and Polynesia.[2] The discovery of the bell has led to speculation about a possible Tamil presence in New Zealand, but the bell is not in itself proof of early Tamil contact with New Zealand'.[3] Seafarers from Trincomalee may have reached New Zealand during the period of increased trade between the Vanni country and South East Asia. The bell might have been dropped off the shore by a Portuguese ship, whose sailors had been in touch with the Indians.[4] Also, a number of Indian vessels had been captured by the Europeans during the period; thus, another possibility is that the bell might have belonged to such a wrecked vessel, cast away on the New Zealand shores.[5]
The bell was bequeathed by William Colenso to the Dominion Museum – now the Museum of New Zealand Te Papa Tongarewa.
http://www.jps.auckland.ac.nz/document//Volume_84_1975/Volume_84%2C_No._4/The_story_of_the_Tamil_bell%2C_by_Brett_Hilder%2C_p_476-484/p1?fbclid=IwAR1VRSyO678WLZZ0rkYygC5YchRfFTiamk11ZY7kt3-6uQTELlhNsARXj8c
http://www.jps.auckland.ac.nz/document//Volume_84_1975/Volume_84%2C_No._4/The_story_of_the_Tamil_bell%2C_by_Brett_Hilder%2C_p_476-484/p1?fbclid=IwAR1VRSyO678WLZZ0rkYygC5YchRfFTiamk11ZY7kt3-6uQTELlhNsARXj8c
No comments:
Post a Comment